dinsdag 15 juni 2021

Stralenkrans

Mijn geboortekaartje wees mij reeds de weg, de heiligenbeelden in onze katholieke omgeving waren steevast omgeven met stralenkransen.

Het hoogst haalbare was het in dit leven verkrijgen van zo'n stralenkrans, die ook wel wordt aangeduid met de term aura.

Er zijn diverse boeken over dit verschijnsel geschreven.




Het heeft even geduurd, maar gisteren zag ik een stralenkrans om mijn hoofd. Ik was met mijn vrouw en onze kleinzoon op de volkstuin, waar ik met de driejarige begon met aardbeien.
Door het droge weer heb ik aansluitend tientallen gieters water uit de sloot gehaald om aansluitend de 10 liter her en der op de tuin aan dorstige planten te geven.
Dit is trouwens een uitstekende oefening voor de droogtraining. Je zit gehurkt aan de slootrand en tilt de 10 kilo uit het water en loopt daar 20 tot 30 meter mee. Stiekem oefende ik op deze warme dag aardig wat spieren.

Bij het bukken zag ik in de waterspiegel een stralenkrans rond de contouren van mijn hoofd verschijnen.

Het heeft eventjes geduurd voor deze man van onbesproken gedrag, maar het is onmiskenbaar, dat ik de kenmerken van heiligheid rondom me heb.

Vanmorgen vond ik de bevestiging van het gisteren geziene. Nadat ik naar fietsenmaker Van Vliet was gefietst om mijn achterband te vervangen, reed ik naar het clubhuis van "Swift", waar ik de sleutel in ontvangst nam.

Nee, niet de hemelsleutel, maar gewoon van de kleedkamers van "Swift",  zodat de IJVL-ers zich na de droogtraining weer kunnen douchen en omkleden. Met de Batavus Galibier, die weer reed als een zonnetje, trapte ik naar de volkstuin, waar ik weer aardbeien plukte en water gaf. Bij het water scheppen verscheen weer de stralenkrans om mijn hoofd.
Mijn jeugdvrienden zouden dit vroeger hebben afgedaan met de constatering: "Je was zeker straalbezopen?"

Geen opmerkingen: