Amsterdamse bos

Net als vorig jaar hadden we vandaag afgesproken om met onze dochters te picknicken in het Amsterdamse bos.

We zouden er om 1 uur zijn, dus om 10 uur zaten we op de fiets na een toch verrassend frisse start van de dag.

We zouden via het clubhuis van "Swift" rijden, waar ik de sleutel van de kleedkamers op zou halen voor de droogtrainingsgroep van de IJVL. Er waren twee mensen van "Swift",  die er vanaf wisten, maar zij waren allebei al vertrokken en de derde wist van niets. We leven dan ook niet voor niets in de Sleutelstad!

Mijn vrouw kon iets anders niet vinden. De rabarbertaart, die ze gisteren gebakken had, zat niet in haar fietstas. Zij reed dus vliegensvlug naar huis, terwijl ik heel simpel een sleutel dacht op te halen. De taart stond thuis nog gewoon in de keuken.

Met een half uur vertraging vertrokken we naar het Amsterdamse bos. Via Zoeterwoude-Rijndijk en de Ruigekade kwamen we in Hoogmade uit, vanwaar we via de Aderweg naar de Wijde Aa fietsten. Langs de Braassemermeer kwamen we bij de sluis in Roelofarendsveen uit.
We kwamen uit bij café "De Haven", waar we op het terras een cappuccino en een koude chocolademelk namen met een aardbeientaartje. Op het terras zat een zestal IJVL-ers, met wie ik menige keer samen geschaatst heb. Uiteraard praatte ik met mijn wielrennende trainingsmaten bij het café aan de haven.

Na afscheid van elkaar genomen te hebben, fietsten wij door naar het veerpont naar Rijnsaterswoude, vanwaar we via Leimuiden naar de Ringvaart fietsten. Langs de Westeinderplassen reden we noordwaarts naar de brug bij Schiphol-Oost. We reden daar het Amsterdamse bos in.
Bij het kleine kinderbad troffen we de familieleden op deze zonnige en warme middag.
Onze kleinzoon wilde eerst lekker spetteren in het water. Opa ging met hem mee.
De driejarige speelde een groot deel van de picknick in het kinderbad, zodat we om beurten met hem meegingen. De rest kon van de meegebrachte lekkernijen genieten aan de picknicktafel in de schaduw.

Intussen kwamen steeds meer in oranje gehulde mensen naar dit grote veld toegelopen. Ze waren goedgemutst, want de Nederlandse vrouwen waren Europees kampioen hockey geworden door de Duitsers te verslaan in het nabij gelegen Wagener-stadion.
Om half 5 braken we op en namen afscheid van elkaar. Daar onze kleinzoon bij ons zou logeren, ging oma met de trein terug naar Leiden, terwijl ik langs de Ringvaart terugfietste. Daarbij fietste ik langs de Kagerplassen, waar ik exact 4 maanden geleden zo heerlijk had geschaatst temidden der ijszeilers.

Om 7 uur was ik na 88 kilometer fietsen weer thuis. Ruim op tijd voor de eerste wedstrijd van Oranje op het Europees kampioenschap voetbal.