Mini-Elfstedentochten

Het had gisterenavond geijzeld. De straten waren dan ook spekglad, toen ik vanmorgen om half 7 in de vrieskou op de fiets stapte,

Vooral aan de grond daalde het kwik hard.

Dat deed ik niet, toen ik naar Leiden Centraal fietste. Sterker nog, teneinde een val met de fiets te voorkomen, waren er een paar plekken, waar ik veiligheidshalve maar een stukje ging wandelen.
Een trein later dan gepland reisde ik naar Rotterdam.

Ik kon mijn oudste kleinzoon uitzwaaien, terwijl ik op de jongste paste. Het was een gezellige ochtend met de 14 maande oude jongen. Met een bal spelen, boekjes voorlezen en zingen. Halverwege de ochtend viel hij in opa's armen in slaap. Opa ging op de bank liggen en was ook vertrokken. Vroege vogels zijn voor de poes.

Na de lunch kwam Ada me aflossen. Om 2 uur zat ik op de fiets om over minder glibberige fietspaden naar Rotterdam Centraal te rijden.

Om half 4 was ik bij de Leidse IJshal, waar vandaag de laatste les van de Buitenschoolse sport was. Traditioneel is dit de Mini-Elfstedentocht. Daar de IJVL daarna op dezelfde buitenbaan reed, lieten we het parcours maar staan. 

Het gebruikelijke beeld van de Mini-Elfstedentochten werd herhaald. Enthousiaste kinderen met steeds rodere konen en steeds meer stempels op hun stempelkaart. Het grote verschil zat hem in het slot.

Bij de Buitenschoolse sport kregen de kinderen hun schaatscertificaat, bij de IJVL mochten ze helpen met het opruimen van de hindernissen. Verschil moet er zijn.

Daar de Warmondse IJsclub na de IJVL op de gedweilde buitenbaan ging schaatsen, kon ik de vergeten helm meegeven. Van hen hoorde ik, dat de natuurijsbaan vandaag gesloten was, maar zaterdagmorgen weer open gaat.