De week na de marathon is min of meer een rustweek. Als je er zelf niet aan denkt, dan maken je bovenbenen er wel op attent bij het traplopen. Het traditionele dauwtrappen lieten we ditmaal aan ons voorbij gaan.
Om een uur of half 9 dekten we de ontbijttafel. De ochtend besteedde ik voor het doen van wat huishoudelijke klussen. Dat hoort ook bij het leven. Na de koffie ging Ada naar de volkstuin, terwijl ik nog een stukje verder schreef aan "Glibbers op glissen".
Via Procyclingstats kreeg ik mee, dat de Italiaanse renner Allessandro Covi Covid had en de Giro d'Italia moest verlaten. 
Om kwart over 1 lunchten we op de volkstuin, waarna we via de lange lanen van Wassenaar naar Meijendel fietsten. We zouden vanmiddag gaan wandelen in de Bierlap en de Kijfhoek.
In de duinen was het een stuk warmer dan de temperatuur elders.
Dat kwam vooral, doordat de wind in de duinpannen wegviel.
Bij het begin van de wandeling was het redelijk druk
Maar zodra we bij de ingang weg waren, kwamen we anderhalf uur niemand tegen!
Wel planten als de Salomonszegel en het duinviooltje.
Er waren in dit deel aardig wat duinmeertjes.
De duinen waren hier ook behoorlijk steil.
We waren echt in the Dutch mountains.
Het was een mooie wandeling, waarbij we ondanks de naam Kijfhoek het kijven achterwege lieten.
Ook het biertje in de Bierlap lieten we achterwege. Dat namen we thuis bij het avondeten.
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten