De kluut

Een paar dingen staan na het lopen van een marathon vast. Het eerste is dat traplopen de eerste dagen niet fijn is. Vooral de trap af voel je goed. Het is geen "Stairway to Heaven".

Ten tweede moet je je lichaam de kans geven om te herstellen. Hardlopen zit er de eerste week niet in. Fietsen is echter een uitmuntende bewegingsvorm om je spieren toch los te trappen. Dat heb ik gisteren dan ook gedaan.
Aan het eind van de ochtend ging mijn vrouw naar de volkstuin. Ik fietste met haar mee en na wat heermoes bij de aardbeienplanten verwijderd te hebben, fietste ik via een omweg langs de nieuwe Tjalmaweg naar huis.

Na in mijn eentje geluncht te hebben werkte ik de hele middag aan "Glibbers op glissen". Na het avondeten fietste ik met Jos Drabbels naar de skeelerbaan van Leiderdorp, waar de gezamenlijke droogtraining van VIJL en IJVL om half 8 begon.

Mijn reden om niet mee te trainen werd geldig verklaard, zodat ik achter de droogtrainingsgroep van 10 personen aanfietste naar de Munnikenpolder. Bij het strandje fietste ik door om langs de molens naar de brug over de Does te fietsen.

Net onder Hoogmade stak ik de Does over. Als je daar om je heen kijkt, dan snap je hoe de Molentocht aan zijn naam komt.

Over de Ruigekade fietste ik naar de Rijn terug. Aan beide zijden van het nieuwe fietspad is nu een natuurstrook aangelegd met voor weidevogels gunstige omstandigheden.  Met effect, want ik zag een wit-zwarte vogel, die ik niet thuis kon brengen. Thuisgekomen zocht ik het op.

Het bleek een kluut te zijn.

Zo leerde ik door de geschrapte droogtraining, dat deze waadvogel ook bij de Does bivakkeert.