Mijn vrouw kon het niet deren, want bij het zwemmen werd je automatisch nat. Ik werd het ook, maar dat was meer van het hardlopen en de droogtraining, die ik aan de oever van het Valkenburgse meer uitvoerde.
Onderweg naar het recreatiemeer werd ik ingehaald door Rob Pijpers. Ik hoorde "Hoi Bert!" achter me en zag hem met gezwinde spoed verder fietsen. Ik mag dan wel een snelle AOW-er zijn, maar zo snel ben ik nou ook weer niet.
Na het zwemmen kleedde Ada zich aan en fietste naar huis. Ik deed het hardlopend, waarna ik me na het uitzweette douchte en me woog: 67,2 kilo. Vervolgens ontbeten we samen.
Na samen koffie en thee gedronken te hebben, fietste mijn vrouw naar de volkstuin, waarna ik me klaarmaakte om naar de mondhygiëniste te gaan. Onderweg er naar toe postte ik een artikel uit Trouw over voeding voor ouderen bij een trainingsmaat, die hier beroepshalve in geïnteresseerd is.
Ik werd door de mondhygiëniste begroet met de vraag, hoe het met me ging. Geheel naar waarheid kon ik zeggen, dat het goed ging, maar om te zeggen, dat het verwijderen van de tandsteen een groot genoegen was, is een tikkeltje overdreven.
Na een half uur bikkelen en polijsten stapte ik met een schoon gebit van de stoel af. Ik stapte op de fiets en reed naar de bierwinkel aan de Zeemanlaan toe, waar ik wat voor mij onbekende speciaalbiertjes kocht. Met een mooie omweg via de Oostvlietweg fietste ik naar huis toe, waar ik lunchte, want van 26 kilometer fietsen was ik toe aan een normale broodmaaltijd.
1 opmerking:
Je zei Hoi. Maar ik begrijp nu dat je me snel daarna herkende. Leuk!
Een reactie posten