De hatelijke nul

Vanmorgen kwam onze jongste kleinzoon om 7 uur op ons bed afgelopen. Opa mocht bij het ontwaken voorlezen uit een paar prentenboeken, voordat de oudste kleinzoon zich ook meldde. We gingen naar beneden en dekten de tafel op de laatste dag van juli. Daarna konden we aan het ontbijt beginnen.
Met een bodem in onze maag vertrokken we op de fiets naar de kinderboerderij in de buurt van onze volkstuin. Daar brachten we anderhalf uur door. De kinderen hadden het naar hun zin, dus opa en oma ook.

Dat gold ook voor de roeiers van de dubbelvier, die het goud pakten met Leidenaar Finn Florijn in de gelederen. Dat wordt meerijden in de koets bij de optocht op 3 oktober. Nederland was eindelijk van de hatelijke nul af. Bij het verlaten van de kinderboerderij zag ik het resultaat op mijn mobieltje.
De vrouwen dubbelvier werd net geen Olympisch kampioen. In de laatste meter werden ze ingehaald door Groot-Brittannië.

We fietsten naar de volkstuin, waar we lunchten. In de schaduw van de vijgen- en de mispelboom was het op deze warme dag goed uit te houden.

Na de lunch fietste ik met de jongste achterop naar huis. Hij viel al snel in slaap. Normaal gesproken was dat geen probleem, want bij thuiskomst zou ik hem zo in bed hebben gelegd. Maar helaas had hij een poepluier, dus hij moest verschoond worden. Na het schoonmaken kwam de slaap bij hem niet meer terug.

Het te korte middagslaapje zou zich aan het eind van de middag wreken. Toen we de kleinkinderen na het avondeten naar huis brachten, viel hij tijdens het voorlezen van "Pluk van de Petteflet" van Annie M.G. Schmidt in de metro naar Rotterdam Blijdorp in slaap.

Dat was bijzonder onhandig, want hij zou in de Maasstad de paar kilometer naar huis op zijn loopfietsje afleggen. Nu moest ik hem in mijn armen nemen en hem sjouwen, terwijl Ada de zware tas en het kinderfietsje moest sjouwen. Gelukkig kwam zijn moeder ons tegemoet gelopen, zodat de sjouwklus aardig werd ingekort.
Na de kleinkinderen thuis afgeleverd te hebben reisden we terug naar de Stevenshof, waar de korte ritjes van vandaag het afgelegde aantal fietskilometers op 1078 brachten en die van 2024 op 5842.
Na de vaat gedaan te hebben bleek, hoe grondig de hatelijke nul vandaag was weggewerkt. Caspar Corbeau won verrassend een bronzen medaille op de 200 meter schoolslag.

Maar we moeten die nul niet altijd hatelijk noemen. Dat ligt aan de omstandigheden. In de wintermaanden vinden we die nul helemaal niet hatelijk.

Integendeel zelfs!