's Avonds om 6 uur reden Ada en ik na de zinderende 1500 meter naar Leiden Centraal, waar we de trein naar Rotterdam pakten.
In bar Bar aan Schiekade 201 gingen we naar het themafeest van Maison d'être.
Het thema van de mede door Ike georganiseerde avond was "smaak". Dit kwam tot uiting in de diverse gerechten, die we kregen voorgeschoteld. Maar ook door een serie "Smakeloze grappen".
"Wat is het verschil tussen orale en rectale temperatuurmeting?"
"De smaak!"
En dan deze. Komt een oude vrouw bij de dokter: "Vroeger moest ik me altijd helemaal uitkleden. Tegenwoordig hoef ik alleen mijn tong maar uit te steken...."
Daarnaast was de jonge schrijfster Deborah Klaassen, een oud-klasgenote van Ike, van de partij. Ze las tweemaal een stuk van haar hand voor. Het eerste "smakelijke" stuk kwam uit haar roman "Bek dicht en dooreten".
Aan het slot van het driegangenmenu las Deborah nog een stuk voor over de manier, waarop een kakkerlak genoot van een rijstkorrel. Ik heb er smakelijk om moeten lachen.
Niet veel later kregen we een chocolaatje met meelworm geserveerd. De smaak was goed, maar of je ermee door de dopingcontrole komt? Dat gold ook voor de gefrituurde sprinkhaan. Daar was ook niets mis me. Alleen bleven er wat vliesjes tussen de kiezen steken.
Over de gevolgen van het sprinkhanen eten kan ik nog niets zeggen. Mocht ik de komende dagen ietwat springerig gedrag vertonen....
Als tegenhanger van het insectenmenu was er gelukkig "De bebaarde brouwer".
Ik heb een viertal mij onbekende biertjes geprobeerd. Bij deze subjectieve test kwam "Harrie" van de Kaapse Brouwers als smakelijkste naar voren.
De organisatoren van Maison d'être hadden wederom een proeve van bekwaamheid afgeleverd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten