Wat een weelde. Nog immer is Oranje bij de mannen ongeslagen bij schaatstoernooien sinds Elfstedencrack W.A. van Buren onze koning is.
In een peloton met 20 "Krasse knarren" en een stuk of 15 andere schaatsers op de buitenbaan was het redelijk druk. Ondanks dat het ijs van Sotsji-kwaliteit was, gingen we wel iets minder hard dan aan de boorden van de Zwarte Zee. Het zal de leeftijd zijn moet je maar denken.
We werkten de piramide van 125 rondjes behoorlijk rap af, waarbij de laatste 5 rondjes voor Marja van Vliet waren: "Vandaag is de 1000 meter voor de dames. Die eer is voor de enige vrouw in ons gezelschap. Dus Marja, je mag de tijd zetten, waarop de dames in Sotsji hun tanden stuk mogen bijten...."
Mijn dochter, die op de binnenbaan haar kunstschaatsoefeningen had getraind, had inmiddels de IJshal verlaten.
Wij deden dat na de koffie en de warme chocolademelk. Ik fietste door naar Noord-Hofland, waar ik bij fietshandel Van Vliet bij de zwager van Marja kwam informeren naar de vermoedelijk laatste kans om aan het fietsenplan mee te kunnen doen.
Mijn Batavus Jakima is inmiddels 13 jaar oud en ik heb er al meer dan 100.000 km op gereden. Na een rondje door de winkel testte deze bierproever een witte Batavus Galibier uit.
Er moet nog geïnformeerd worden op mijn werk hoe ik het financieel af moet handelen, maar mijn keuze is gemaakt.
Toen ik om 1 uur weer thuis was, had ik de eerste 1000 km van 2014 op de kilometerteller staan.
Om 3 uur begon de 1000 meter voor vrouwen, waarbij de Chinese Zhang Hong, die vrij vroeg in de eerste startgroep een baanrecord had gereden, verrassend Olympisch kampioene werd. Hoe zeg je dat trouwens in het Chinees?
Ireen Wüst werd tweede en Margot Boer won haar tweede brons. Woubrugge kan gaan feesten na deze 1000.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten