Met het oog op de finale van de ploegenachtervolging in Sotsji had ik om 12 uur met Hans Boers te gaan lopen. Ik fietste naar station Voorschoten, nadat ik iets bij mijn schoonouders had afgeleverd.
We liepen over de Papelaan naar de fietstunnel van Den Deyl, een klein stukje langs de A44 en door het park, dat het gemeentehuis van Wassenaar omzoomt. Over de landgoederen gingen we door tot de tunnel onder de A44 bij de voormalige dierentuin. Over de Horstlaan en de Velostrada kwamen we bij temperaturen van een graad of 10 weer bij station Voorschoten uit.
Overal om ons heen was duidelijk: de lente zat in de lucht. Of in het Engels: "Now that the spring is in the air".
Na me na deze lekkere lenteloop van 12 km thuis gedoucht te hebben, kon ik gaan genieten van de hogeschool van het schaatsen. De Nederlandse dames hadden het makkelijk: zowel Japan als Polen legden zich vanaf de eerste meter neer bij de Nederlandse suprematie.
Bij de mannen moest Nederland vol aan de bak tegen Zuid-Korea, maar dit trio wist ook goud te behalen.
Voorafgaand hieraan was er een relletje rond het zich terugtrekken van Jorrit Bergsma als reserve bij de ploegenachtervolging. Erben Wennemars en Rintje Ritsma gaven hier hun visie op, waarbij ik opveerde, toen ik deze wijze woorden van de Beer van Lemmer hoorde: "Schaatsers zijn allemaal individualisten. In teamverband rijden vinden ze erg lastig. Eigenlijk zijn het allemaal haantjes!"
Waar heb ik dat eerder gehoord?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten