Behalve dat mijn schoonvader, die in 1929 geboren is in de week van de zwaarste vooroorlogse Elfstedentocht, vandaag 85 jaar is geworden, heb ik 2 keer een Alternatieve Elfstedentocht uitgereden op deze dag.
In 1991 ging ik na ruim 11 jaar training op de Menkenbaan eindelijk tot de "grote jongens" behoren, doordat ik 4 keer achtereen de Molentocht reed en zo voor het eerst in mijn leven 200 km schaatste.
Twee jaar geleden schaatste ik met een groep vrienden de Elfstedentocht. Een onvergetelijke ervaring.
Vanmorgen reed ik bij de "Krasse knarren" in de Leidse IJshal met een van mijn Elfstedenmaten van toen: Evert Boekhout. Met een vijftiental andere "Krasse knarren" de gebruikelijke piramide. Het ijs was goed hard en glad. In een behoorlijk tempo werkten we de piramide van 125 rondjes af.
Nee, neem dan Wim van Huis: die zit tenminste tussen de echte piramiden. Hij meldde mij, dat hij zich verdiept in nieuwe trainingsvormen.
Net of het in Egypte al niet onrustig genoeg is....
Bij het wandelen van de ijsbaan naar de kantine voor de warme chocolademelk hoorde ik bij de ingang: "Ik heb bij jou in de klas gezeten."
Het bleek Marion Kager te zijn, met wie ik op 5 VWO een half jaar in de klas heb gezeten op het Fioretti College in Lisse. Soms is de wereld maar klein.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten