Brede heupen en een rekje op de buitenbaan

Gisterenavond maakte ik van mijn nieuwe werkrooster gebruik door na de ochtendtraining ook 's avonds mijn rondjes te schaatsen op de kunstijsbaan aan de Vondellaan. Het was behoorlijk druk op het ijs, hetgeen vooral kwam doordat er veel nieuwkomers kwamen schaatsen. Het Sotsji-effect?
Doordat de vele nieuwkomers de spelregels nog niet zo goed kenden, was het het eerste kwartier ietwat chaotisch.
Ik kwam van het begin af aan op kop van het peloton te rijden. Zo reed er bij de nieuwkomers een vrouw met brede heupen.

Ze had best wel een goede techniek. Op een gegeven moment kwam ze voor me rijden. In de bocht wilde ik haar inhalen, maar ze kwam steeds verder naar rechts rijden. Het gat tussen haar en de boarding werd steeds kleiner. Ik bereidde me al voor op een zachte landing, terwijl ik gegniffel en gelach achter mij hoorde.
Gelukkig liep het allemaal goed af. Haar het was gisteren bepaald geen doorsnee-avond. Ik heb de afgelopen 34 jaar al aardig wat meegemaakt op de dinsdagavond in de Leidse IJshal, maar dit was voor mij toch ook een primeur: er stak iemand met een rekje de buitenbaan over, terwijl er een peloton met gezwinde spoed kwam aangereden.

Het is maar goed, dat het peloton bestond uit stuk voor stuk ervaren schaatsers, want zodoende konden we dit ijzeren obstakel zonder ongelukken passeren, linksom of rechtsom.
Er reden op de drukke buitenbaan twee pelotons rond en een groepje snelle rijders. Ik reed ruim een half uur op kop van het eerste peloton. Na een minuut of 10 als tweede of derde man in dit peloton gereden te hebben, nam ik mijn plaats als locomotief weer in.

Ik maakte, ondanks wat pijn in de rug, het uur vol. Ik lig aardig op schema voor de Winterbiatlon van de IJVL, waarvoor u zich nog steeds op kunt geven. Hier is de link!
De vorm is nog niet zo goed als in het najaar, toen ik heel regelmatig met de snelste groep mee kon, maar ik ben zeer tevreden over het lang op kop kunnen rijden, terwijl ik 's ochtends ook al 125 rondjes met de "Krasse knarren" had gereden.
Uiteraard ging ik weer een minuut of 10 "mooi schaatsen" achter Wierd Wagenmakers, waarna ik bij het uitrijden vrij uitgebreid met Paul de Kruijff praatte.
Eerlijk gezegd verwachtte ik, dat het druk zou zijn in de kantine, maar het was vrij stil. Terwijl er ijshockeytraining was op de binnenbaan, hoorden Koos Zwaan en ik de wederwaardigheden van Willem van Vliet in Zweden, waar hij met ruim 10 andere schaatsers 2 weken geleden de Alternatieve Elfstedentocht had gereden op natuurijs. Zij wel....