Het had heel wel een titel kunnen zijn van een Suske- en Wiske-strip: "Norse Noren". Toch heb ik deze titel niet zelf verzonnen, maar deze kop werd me op een presenteerblaadje aangereikt op de site van onze eigen NOS: "Minder spannend voor de Noren, want die doen voor het eerst niet mee aan de 10 km tijdens de Olympische Spelen. Dus zitten er in Noorwegen vooral veel norse Noren. Het probleem? Havard Bøkko en Sverre Lunde Pedersen hebben zich afgemeld. En niet alleen zij, maar de hele Noorse schaatsploeg laat verstek gaan, zelfs de reserves. Dat doen ze omdat ze geen kans maken op een medaille. "We staan met onze tijden 20 tot 30 seconden van de podiumkandidaten af", zei Bøkko. "We zouden onze energie verspelen. Het is beter om ons te focussen op de ploegenachtervolging. Daar hebben we wel kans op een medaille."
Ook de Russische stayer Ivan Skobrev trok zich terug ten faveure van de ploegenachtervolging. Het je bij voorbaat neerleggen bij een nederlaag past niet bij Olympische topsport. Deze 3 goede schaatsers zijn niet ineens 3 slechte schaatsers.
Ze hebben alleen wat meer mentale training nodig.
Achteraf zal dit trio zich wel achter de oren gekrabd hebben. De tijd van Bob de Jong van was voor hen zeker haalbaar geweest.
Met in Calgary gereden tijden van 12.53 en 12.58 waren Bøkko en Skobrev beduidend sneller dan de 13.07, die De Jong gisteren liet noteren, terwijl de Astana-tijd van 13.08 van Pedersen zeer dicht bij de bronzen tijd kwam.
Maar nog meer spijt zullen de Norse Noren gekregen hebben van hun beslissing om stayer Mårtin Långbrøk niet mee te nemen naar Sotsji. Zodoende hebben we weer een geheel oranje gekleurd podium kunnen zien bij de 10.000 meter met Jorrit Bergsma als de redelijk verrassende Olympische kampioen en Bob de Jong wederom in de rol van de lachende derde.
Gisterenavond ging ik naar de Leidse IJshal, waar het behoorlijk drukker was als op andere dinsdagavonden. Er waren veel scholieren, die in het begin niet alle veiligheidsregels in acht namen. Zo kon er iemand op gehuurde ijshockeyschaatsen op de buitenbaan tegen de richting in fietsen.
Aanvankelijk reed ik dus veiligheidshalve maar met het peloton mee, maar nadat de jeugd in de gaten kreeg, dat het voor hun eigen bestwil beter was om zich aan de regels te houden, pakte ik zeer regelmatig met Hans den Outer en Koos Zwaan rondjes op dit peloton. Op onze beurt werden wij weer gedubbeld door een snellere groep van een man of 8.
De topvorm van eind 2013 heb ik niet, maar het ging best wel goed.
Aan het eind van de training ging ik een kwartier mooi schaatsen achter Wierd Wagenmakers. Daar bij de 10 kilometer 2 Friezen op het podium stonden, kon ik natuurlijk het meeste opsteken van de techniek van een Fries. Nota bene eentje, die het hele schaatsspectrum beheerst: van shorttrack tot de Elfstedentocht.
Daar kunnen de Norse Noren ook nog wat van leren!
woensdag 19 februari 2014
Norse Noren
Labels:
Boeken,
IJshal Leiden,
Mentale training,
Olympische Spelen,
Schaatsen,
Sportboeken
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten