Ada en ik fietsten in de regen naar het Centraal station. Aanvankelijk waren we van plan om naar Nieuw-Vennep te fietsen, maar buienradar beloofde niet veel goeds. Ten onrechte bleek achteraf. In mijn geboorteplaats was het al droog.
We wandelden naar de Hoofdweg, waar het al vrij snel een gekakel van jewelste was. Met mijn 8 zussen bij elkaar is dat een fluitje van een cent.
Johan en Tineke waren er voor uit Rotterdam gekomen. Johan had zijn haar wat langer laten groeien dan het kortgeknipte kapsel, dat wij van hem kenden. Hij bleek krullen te hebben.
"Heb je een permanentje", werd er aan hem gevraagd.
"Welnee", antwoordde ik en rondde dit intikkertje doeltreffend af: "Als Feyenoord-supporter heb je permanent zorgen!"
Tineke zorgde even later voor de komische noot. Ze had het gevoel, dat haar schoen niet lekker zat. Ze deed die even uit en haalde daar een kettinkje uit, dat ze kwijt was. Ik zong er meteen een toepasselijk lied bij.
Het was gezellig en er was genoeg te eten en te drinken. Nu hebben we in mijn familie aanleg om dik te worden. Als ik niet zo veel zou sporten, dan zou mijn gewicht ook snel toenemen.
Er zaten 5 zussen op een bank, hetgeen mijn zwager Cor de opmerking ontlokte: "Daar zit een flinke hoeveelheid spekvet op de bank!"
Na de erwtensoep en de Jan in de zak wandelden Ada en ik over het bedrijventerrein achter de Hoofdweg.
Ongeveer de helft van de bedrijfspanden staat te huur of te koop. De economische crisis is ook in de buurt van Schiphol duidelijk zichtbaar.
Over afslanken gesproken. Er zit weinig vet meer op de botten....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten