Wie veel aan sport doet, loopt het risico van overbelasting. Dit risico doet zich met name voor in de tijd, dat je toewerkt naar een piek. Je bent ergens voor aan het trainen, of het nu een (halve) marathon, een (Alternatieve) Elfstedentocht of een pittige wielertocht is. Voorafgaand aan zo'n evenement train je vaker en dieper dan gewoonlijk. Wat pijntjes horen er dan bij, dat is onvermijdelijk.
Waar het dan mis kan gaan, is dat de balans tussen trainen en rust nemen zoek raakt. Want rust nemen is net zo belangrijk als het trainen zelf!
Dat heeft te maken met het volgende fysiologische gegeven, dat de basis is van iedere trainingsleer. Als je sport, dan worden er spiervezels afgebroken. Het lichaam maakt dan nieuwe vezels aan, maar maakt er meer aan, dan er aan spiervezels is afgebroken. In de trainingsleer wordt dit de supercompensatie genoemd.
Train je echter zwaar zonder de nodige rust te nemen, waardoor het lichaam zich kan herstellen, dan kun je blessures krijgen door overbelasting.
Vaak uit zich dat niet eens in de spieren zelf, maar in de pezen. De pezen zijn minder doorbloed en groeien veel langzamer dan de spieren zelf, dus daar komt de overbelasting vaak het eerst naar voren. Denk daarbij aan bijvoorbeeld de beruchte achillespeesblessure.
Ik heb de naam een trainingsbeest te zijn, en eerlijk gezegd ben ik dat ook wel een beetje, maar ik pak toch wel op tijd mijn rust. Vandaag was zo'n dag. Gisteren had ik al met Hans Boers 12 km gelopen, dus dat hoefde vandaag niet meer. Zo kan mijn lichaam zich weer herstellen, voordat ik dinsdag 's ochtends en 's avonds in de Leidse IJshal ga schaatsen.
Zo kon ik vandaag rustig werken om een andere vorm van overbelasting te voorkomen.
De jaarlijkse aangifte van de Belastingdienst heb ik vanmiddag afgehandeld. Wat dat aangaat heb ik het erg makkelijk: we hebben geen eigen huis, geen beleggingsportefeuille, zijn geen eigen baas maar gewoon werknemer, kortom: het was een kwestie van de jaaropgaven van ons werk invoeren, de jaarlijkse giften opvoeren als aftrekpost en er was weer een klus geklaard. Zou ik de giften niet opvoeren, dan zou er immers sprake zijn van overbelasting!
Wie trouwens blij was, dat de Olympische Spelen erop zitten, was Koen Verweij. Met 5 medailles is Ireen Wüst de grootverdiener tijdens de voor Oranje beste Olympische Spelen ooit. Hoe zwaar zou het voor onze stoere Viking uit Koedijk wel niet geworden zijn, als Ireen nog meer medailles had kunnen winnen?
Het gevaar van overbelasting lag op de loer....
zondag 23 februari 2014
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten