"Ik moet je wat vertellen", zei Irene: "Er komt geen natuurijs meer."
Dat had ik zelf ook al bedacht. Deze winter zonder winter zit de wind vrijwel constant in de zuidwest- tot zuidoost-hoek en daar komt in het algemeen geen kou vandaan.
Toen ik een paar dagen later meldde, dat ik naar de kapper zou gaan, ervoer Irene dat als een persoonlijke triomf. Ik laat haar graag in die waan.
Nee, dan kent ze mij nog niet goed genoeg. Als ik zou willen, dan zou ik rustig mijn haar nog een jaar laten groeien. Ik heb in het verleden vaker met dat bijltje gehakt.
Sterker nog, hoe meer druk men op mij uitoefent, hoe dieper mijn hakken in het zand gaan.
Er is echter één persoon, voor wie ik een uitzondering maak. Mijn liefhebbende echtgenote, die af en toe zeer raak uit de hoek placht te komen met typeringen als: "Je krijgt een blubberbuik!"
Anderhalve week geleden had ze er nog zo eentje: "Je lijkt met dat haar wel een verlopen hippie!"
Dat ze mij na al die jaren samen nog aanduidt met "hippie", dat beschouw ik als een compliment. Maar dat verlopen....?
Ik heb zo'n vaag vermoeden, dat Koen Verweij deze termen niet naar zijn hoofd geslingerd krijgt.
Maar ja, hij maakte dan ook deel uit van de meest succesvolle Olympische schaatsploeg ooit: 70% van de maximaal te behalen 32 Olympische medailles op de langebaan waren voor Oranje. Na deze 23 medailles kan het de volgende keer alleen maar achteruit gaan.
Vanmiddag fietste ik na mijn werk naar de kapperszaak van Edwin Minnee. Onder het praten over zeer uiteenlopende onderwerpen verdween steeds meer "wintervacht" op de vloer van de uitvinder van het door Sotsji zeer actuele homoschaatsen.
Het gaat weer een jaar duren, voor ik er weer uit zie als een verlopen hippie....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten