Gouden Spelen

Wat doe je als schaatstrainer, als je tijdens de meest succesvolle Olympische Spelen ooit schaatsles mag geven aan beginnende schaatsers? Natuurlijk, je grijpt terug op het succes van de Oranje-equipe, die inmiddels al 17 medailles verzameld heeft, net zo veel als de grootmachten Rusland en de Verenigde Staten.
Inderdaad, dan geef je schaatsles rond het thema "Olympische Spelen"!

In totaal waren er 121 kinderen afgekomen op de instuif, die in de schoolvakanties in de Leidse IJshal wordt georganiseerd.
Samen met Jacob had ik een groep van 9 kinderen onder mijn hoede. We begonnen met een aantal starts, waarna de andere Olympische disciplines aan bod kwamen. Het shorttracken ging in tweetallen van ongeveer gelijke lengte. Je moest met 1 hand op het ijs een rondje schaatsen, terwijl het andere kind je vasthield.
Het schansspringen bestond uit de volgende oefeningen: starten, tweebenig een stukje doorglijden en dan omhoog springen en weer doorglijden op 2 schaatsen.
De traditionele valoefeningen waren verpakt als bobsleeën en skeleton. Bij het bobsleeën moest je vaart maken en op je billen een stukje doorglijden, bij skeleton deed je de buikschuiver.

Het kunstschaatsen omvatte een drietal oefeningen: de clownsstappen, doorglijden op 1 been met het andere been en het bovenlichaam gestrekt in 1 lijn met de armen wijd uitgestrekt en tenslotte het achteruitschaatsen.
Voor het slalomskiën stonden de pilonnen keurig netjes opgesteld. Daar maakten we dan ook dankbaar gebruik van.
Aan het eind van de les kwamen de houten stokken te voorschijn. De eerste oefening daarmee was ijshockeyen. Met de stok heen en weer schuivend als een ijshockeystick met af en toe een uithaal, waarna de pilonnen als curlingschijf over het gleden en de stokken dienst deden als bezem om de baan van de schijf schoon te vegen.
Eén van de kinderen zei, dat de stok ook als geweer gebruikt kon worden. Natuurlijk, dat ik daar zelf niet gedacht had! De biatlon! De kinderen moesten een stukje schaatsen, pardon, skiën, op hun buik gaan liggen en op de schietschijven mikken.

Tenslotte werden de stokken gebruikt als skistokken, waarmee je je af moest zetten in de "sneeuw", terwijl het prima estafettestokken waren.
Na een ploegenachtervolging in groepjes van 3, waarbij je om beurten een rondje op kop moest en steeds bij elkaar moest blijven, sloten we onze Olympiade af met een paar starts, waarbij de kinderen tegen de boarding moesten zitten en dan op het startsignaal op moesten springen om zo snel mogelijk naar de overzijde te schaatsen. Gelukkig hing het bij ons niet af van 0,003 seconden....
Bij ons stond niet de topprestatie, maar het schaatsplezier voorop!