Vanwege het warme weer gingen Ada en ik vroeg naar de volkstuin. Ada zou op de fiets gaan, ik zou voor het eerst in een maand weer gaan hardlopen. Ik vertrok wat eerder en mijn route was ruim een kilometer korter. Stilletjesaan hoopte ik er te zijn, voor Ada kwam.
Maar helaas, het is net als het hardlopen met Jaap de Gorter. In de laatste paar honderd meter werd ik ingehaald.
Ada ging in de tuin met haar groene vingers aan de slag, ik gaf de planten in de kas water. Gezien de voorspellingen van tropische temperaturen, deed ik de dubbele portie.
Bij de regenton zat een horzel, die me meteen prikte. Ik sloeg echter flink van me af. Van dit soort bloedcontroles ben ik niet gediend!
Daar we niet genoeg brood meer in huis hadden voor morgenochtend, bood ik aan om hardlopend langs de bakker te gaan, nadat ik klaar was met het planten water geven.
Het werd zodoende niet een op water en brood zitten, waar ik met mijn voorbeeldige levensstijl natuurlijk nooit in aanmerking kom. Dat is meer iets voor de Twee van Breda.
In plaats van op water en brood zitten ging ik maar met water en brood lopen. En dat ging me heel aardig af. Ondanks dat ik een maand lang niet gelopen had, voelde het aan alsof ik volop in de training voor de marathon zat. Een goed getraind lijf heeft soms een verbluffend herstelvermogen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten