Zomeravondskeelertraining

Vanavond was ik voor de derde keer op rij om skeelerles te geven aan de G-schaatsers van de IJVL. Na de verzopen dagen van maandag en dinsdag zag het er vandaag goed uit. Tot het moment, waarop ik vanaf mijn werk naar huis fietste vanaf mijn werk. Er hing richting Leiderdorp een dreigende lucht.
Gelukkig klaarde de lucht vrij snel op, zodat ik na het avondeten in het zonnetje naar Leiderdorp kon fietsen, waar ik op de skeelerbaan voort kon borduren op de training van 2 weken geleden.
Na een viertal Steigerungen over 100 en 200 meter, die ik in de bocht liet beginnen, kwam de nadruk op het rechte eind te liggen. De eerste oefening was het zo lang mogelijk laten "hangen" van het niet-standbeen.

Het vervolg was het zijwaartse afzetten, waarna ik de G-schaatsers de waarde bijbracht van "Je moet niet trappen, maar duwen!"
Om de afzet te verlengen, moet je zo diep mogelijk zitten. Na onder mijn armen door te geskeelerd te hebben, moesten de G-schaatsers zo lang mogelijk in deze houding doorrijden. Na een paar starts en een estafettewissel zat de zomeravondskeelertraining er al weer op voor de G-schaatsers.
Dat gold niet voor de trainer, die nog een half uurtje met de groep van Tjeerd Siersma meedeed. De glijstart en de slalom over de breedte van de baan en de shorttrackaflossing, waarbij je elkaar een zet geeft om de snelheid te verhogen, stonden op het programma.
De glijstart en de slalom gingen best wel goed, al moet je er voor zorgen, dat je niet te veel vaart hebt, want dan mis je gegarandeerd een "poortje". Over de shorttrackaflossing kan ik kort zijn: deze is vreselijk lastig. Maar ja, je moet wat te wensen overhouden.