Zo ver wil ik niet gaan, maar ik droomde ook een slogan voor Utrecht om de fietsmogelijkheden na de start van de Tour de France beter aan elkaar te verbinden tussen stad en provincie onder de slogan "De band aanhalen!" met als kwinkslag erbij "Van Geesink tot Gesink".
's Nachts moest ik naar de w.c. Uiteraard deed ik zo zachtjes mogelijk om niemand op de mannenzaal wakker te maken. Het gebouw mag dan wel niet Victoriaans zijn, de moraal van de scheiding der sexen komt er wel vandaan. Dit leidde dan wel weer tot een prachtig bordje op de deur: Unisex. Showers. Toilets.
Het viel trouwens niet mee om in dit oude gebouw helemaal geruisloos te lopen. Sommige houten traptreden kraakten. Dit bracht mij meteen helemaal in de sfeer van de boeken van Agatha Christie.
"Moord in de jeugdherberg" zou zo in dit gebouw kunnen spelen. Net als in het spel "Cluedo" heb je een trappenhuis, waar in ieder geval 5 kamers op uit komen, naast de lounge, de dining-room en de keuken.
Neem daarbij het gegeven, dat het in een jeugdherberg een komen en gaan van gasten is, die elkaar meestal niet of nauwelijks kennen, behalve de dader en het slachtoffer, die in het verleden mogelijk iets met elkaar hebben gehad, waar anderen niets van weten en je hebt een prima decor en het begin van een plot en een scenario, waar Hercule Poirot zijn vingers bij af zou likken.
Om half 7 was ik uit mijn kamer geslopen en naar de lounge gegaan, begeleid door enkele krakende treden. In the lounge las ik verder in "Adriaan contra Olivier" voordat we een uur later in the Dining-room een echt Engels ontbijt konden nuttigen.
Om half 9 reden we van het terrein van the Youth Hostel af, waar mijn Vlaamse kamergenoot zijn dag begon met een band plakken.
We reden via Burley Street verder over "The New Forest".
Bij Ringwood kwamen we op een grindpad te rijden. The Castleman Trailway was een voormalige spoorbaan, die ons vrij snel in West Moors bracht, waar we met Siebe en Ana hadden afgesproken.
Wij waren te vroeg. We raakten aan de praat met een paar passerende Britten, die ons wisten te vertellen, dat de pont van Hayling naar Eastney uit de vaart was genomen, omdat hij vaak te veel passagiers vervoerde. Dat hadden de havenautoriteiten niet tegen ons gezegd....
Siebe en Ana namen al onze bagage mee op wat proviand na, zodat wij lichter verder gingen naar Broom Hill. Wat een verschil!
Zonder ballast reden we Dorset binnen.
De route door Wimborne Minster was er eentje van draaien en keren op deze zonnige ochtend. We pakten the Castleman Trailway weer op en zo reden we naar Poole toe over rustige fietspaden door bossen en dorpen en het laatste stuk langs een baai, Poole Harbour.
In Poole moesten we door het drukke winkelgebied wandelen met de fiets aan de hand. Zaterdagmiddag is het erg druk op dit soort plekken. Dat was het ook op het fietspad langs de baai, waar we tussen de wandelaars door moesten laveren voordat we de laatste 5 kilometer over de weg naar Sandbanks reden, waar we de ferry naar Shell Bay namen.
Aan de overzijde stonden Ana en Siebe op ons te wachten. Met hen reden we door een natuurgebied van the National Trust, waar we in een weiland lunchten met tortilla en heerlijke koekjes. Leve de Spaanse keuken!
De eerste camping hadden de twee verkenners al geprobeerd en ook bij de tweede was eigenlijk geen plek, maar omdat we met de fiets waren, kregen we toch een plek op de Camping & Caravan Club "Corfe Castle". Siebe fietste terug om de auto met de spullen op te halen, zodat we de 2 koepeltenten op konden zetten.
Toen alles stond gingen we de omgeving verkennen. Vanaf Church Knowle volgde een behoorlijk lange klim met een prachtig uitzicht op het heggenlandschap als beloning. Een haarspeldbocht maakte de klim al snel weer ongedaan, waarna we over de heidevelden van Furzebrook en Stoborough Green naar Wareham toe trapten, waar de markt al was gedaan. In dit leuke stadje deden we derhalve boodschappen bij een lokale slager en de Coöp.
Op de terugweg namen we een andere route door lager gelegen bos- en heidegebied. Ook dit deel van the Isle of Purbeck was erg mooi.
Vlak voor Corfe Castle zagen we een paar Engelsen tevergeefs proberen een ontsnapte koe terug in de wei te krijgen. De ervaren boerendochter ging helpen, net als onze zoon. Wij reden met de boodschappen door naar de camping, waar we vandaag 85 kilometer erbij hebben getrapt.
We aten om 8 uur aardappels met de in Wareham gekochte braadworsten, die werden aangeprezen met "rare breed"....
Er was een heerlijke Spaanse taart als toetje. De maaltijd werd compleet gemaakt met Exmoor Golden Ale.
Na de vaat gingen we nog een stukje wandelen in de schemering. Over een public footpath klommen we naar de top van de heuvelrug achter de camping. Het uitzicht was overdonderend: je zag Poole en Bournemouth feestelijk verlicht aan Poole Harbour en het Kanaal liggen, we zagen Wareham in de verte in de vlakte liggen en in het westen zag je de lichtjes van Weymouth.
In het donker daalden we met de zaklampen af om de tanden te gaan poetsen en op deze frisse avond redelijk vroeg de slaapzak op te zoeken. De slaap kwam inderdaad snel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten