IJsbloemen

In onze jeugd hadden vrijwel alle huizen nog enkel glas. In die jaren was er veel vaker dan tegenwoordig de mogelijkheid om op natuurijs te schaatsen. Op de onverwarmde zolder, waar we sliepen, zaten dan steevast ijsbloemen op de ruiten.

Deze ijsbloemen waren vaak ware kunststukken, zij het van tijdelijke aard.

Vorige week vrijdag werd er een mooie bos bloemen bezorgd. Deze bloemen kregen de vrijwilligers van de Leidse IJshal als een welkomstgroet bij de aanvang van het schaatsseizoen 2020-2021.

Alternatieve ijsbloemen dus.

Ik had al wat werkzaamheden verricht voor het Bavarian curling, ook wel bekend als Eisstockschiessen.  Wie mij aan het werk wil zetten, kan dat doen via een aanvraag naar bavariancurling@schaatshalleiden.nl.

Vanmorgen fietste ik naar de Vondellaan toe om wat fysieke arbeid te verrichten in aanloop naar de start van het schaatsseizoen op zondag 4 oktober. Zoals gebruikelijk hielp ik bij het water spuiten op de nog prille ijsvloer. Landelijk gezien was er geen vorst aan de grond, maar zeer lokaal was dat in Leiden wel.

IJsmeester Jan van Rijn was bezig met extra ventilatie in de IJshal in verband met het coronavirus, Piet Schip en Piet van Harskamp waren op de binnenbaan bezig met het aanbrengen van een flinterdun laagje kalk op het een paar millimeter dikke ijs.
Ik nam in mijn eentje de buitenbaan voor mijn rekening. Dat duurde, mede door een dichtzittende hoofdkraan, langer dan gepland. Zo voltooide ik met de brandslang in mijn handen, de eerste ronde van 200 meter dit seizoen, in anderhalf uur. 

"Zo gaat de 1000 rondjes van Leiden wel erg lang duren", zei ik tegen de ijsmeester. 
"Als jij in dit tempo schaatst, dan is de baan allang gesloten voordat jij klaar bent", kreeg ik van Jan te horen.
Daar kon hij wel eens gelijk in hebben. Het tweede rondje voltooide ik dan ook in een uur spuiten. Netto zal er 1 tot 2 millimeter bij zijn gekomen. Een ijsvloer aanleggen kost best veel tijd.