Het was al druk, toen ik op de Vondellaan mijn fiets stalde. In de kleedkamer trok ik het geblokte hesje aan, waarna ik een rendierhoorn op mijn hoofd zette. Ik was er klaar voor! We moesten nog even wachten op de Kerstman. Hij is inmiddels ook weer een jaartje ouder geworden, dus hij nam overal wat meer tijd voor.
Met Maup Honcoop als tweede rendier reden we een rondje op de buitenbaan, een rondje op de binnenbaan en wederom eentje op de buitenbaan met een sliert kinderen om ons heen. Zodoende waren de kinderen al verdeeld over de diverse trainers, toen wij aankwamen. Ik sloot me aan bij Jan van Schie. Samen gaven we 11 kinderen les, waarbij de zijwaartse afzet en het diep zitten de hoofdmoot van de oefenstof vormde.
De Kerstman kwam ook een kijkje nemen. Hij was, hetgeen niet zo vreemd is als je kijkt naar zijn leeftijd, wel moe. Derhalve vroeg hij aan de kinderen of ze hem wilden duwen. Nou, dat was niet tegen dovemansoren gezegd!
De les vloog voorbij en tijdens de tweede sessie van de estafette was deze afgelopen. Als goed rendier haalde ik de slee op om met de Kerstman een ereronde op de buitenbaan te rijden. Daar Maup bezig was met het opbergen van de pilonnen, moest ik dit in mijn eentje doen. Het draaide dus uit op een heuse krachttraining.
Daar het gevaar van overbelasting bestaat, is in de kantine van de IJshal aan de warme chocolademelk de Partij voor de Rendieren opgericht met als voornaamste actiepunt de klimaatverandering. Het is als rendier niet meer te doen om bij temperaturen van bijna 15 graden met een slee op pad gestuurd te worden.
Daarnaast moet er strenger op toegezien worden dat niet slechts één rendier de kar moet trekken, pardon, de slee moet duwen. Dit ter voorkoming van overbelasting, die er toe kan leiden dat het rendier op een gegeven moment door de hoeven zakt.
Tenslotte vinden de rendieren, dat zij recht hebben op een ruime kerstgratificatie. Zij moeten immers ieder Kerstfeest weer op komen draven....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten