Toen ik net aan het inrijden was, werd ik geroepen door Henk Distelvelt met de vraag, of ik zijn handschoenen soms aan had. Dat was duidelijk niet het geval. Henk keek nog eens goed in zijn rugzak en vond ze daar. Nu ben ik de laatste, die iets kan zeggen over vergeetachtigheid, dus dat doe ik ook niet....
Het rijden van de piramide van 125 rondjes zou vlekkeloos zijn gegaan, ware het niet dat de verder rustige ochtend ontsierd werd door een tweetal valpartijen. Bij de eerste valpartij konden we degene, die een mispeer moest bekopen met een glijpartij netaan ontwijken. Het gevolg was wel, dat je benen even vol liepen met adrenaline. De eerstvolgende 10 rondjes rij je dan niet zo lekker.
Bij de tweede valpartij gleed iemand uit ons peloton onderuit en kwam onder het spandoek tegen de boarding aan. Zo kon hij de foto vanuit een heel ander perspectief bekijken....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten