De sportieve terugblik op 2015 is samen te vatten in de titel van de roman, die de doorbraak betekende van Jan Siebelink: "De herfst zal schitterend zijn".
Hoewel de herfst vooral grauw en nat en vaak veel te warm was, een gruwel voor iedere schaatser, waren er wel prachtige wolkenluchten, zoals deze van www.weerwoord.be geplukte foto van een zonsondergang op Terschelling.
Over het natuurijs kunnen we kort zijn: dat was er niet in 2015. Gelukkig zijn er in Nederland nog kunstijsbanen, waarop je af en toe kunt pieken. De eerste piek van 2015 lag bij de strijd om de Bert Grotenhuis Bokaal in maart op de ijsbaan in Haarlem.
Leiden was trots op me bij de marathon, waarbij we door de Sleutelstad en de prachtige omgeving van het Groene Hart de klassieke 42.195 meter aflegden. U kunt zien, hoe vreselijk ik af moest zien.
De fietsvakantie dwars door Zuid-Engeland was erg mooi. Samen met Ada fietste ik van Harwich naar Land's End. Een pittige tocht met veel korte doch steile klimmen en behoorlijk veel wind. In totaal reden we 1574 kilometer in ruim 3 weken. Een ideaal trainingskamp!
Op de racefiets legde ik 184 kilometer af bij Ride for the Roses in september. Een prima begin van het herfstseizoen, die er mede toe heeft bijgedragen, dat ik ook dit jaar weer ruim 10.000 kilometer heb gefietst.
In oktober waren Ada en ik de feestvarkens op een zeer geslaagd feest. Er was zelfs een heuse Bert Breed Quiz.
Vervolgens mocht ik optreden als fotomodel. Voor het tijdschrift LOS mocht ik op de Zeepkist klimmen om reclame te maken voor de 1000 rondjes van Leiden.
Ineens was ik ontdekt als fotomodel. Met deze door Jos Drabbels gemaakte foto op de Kagerplassen won ik de door GroenLinks georganiseerde fotowedstrijd rond de klimaattop in Parijs.
Maar het absolute hoogtepunt moest nog komen. Voor het eerst van mijn leven won ik een schaatswedstrijd: de 1000 rondjes van Leiden. Hoeveel mensen kunnen zeggen, dat ze een schaatswedstrijd over 200 kilometer hebben gewonnen?
En wat is er mooier, dan samen hand in hand over de finish te gaan? Gedeelde vreugde is dubbele vreugde. Samen met debutante Janina Wolf won ik de Alternatieve Elfstedentocht in de Leidse IJshal.
Eerlijk gezegd had ik nooit gedacht om ooit nog eens op het hoogste treetje te mogen staan. Daar moet je kennelijk eerst 60 jaar voor worden. Jan Siebelink had gelijk: De herfst zal schitterend zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten