Tussen mal en dwaas

Vanmorgen fietste ik zoals gebruikelijk naar de Vondellaan, waar ik met de "Krasse knarren" in de Leidse IJshal mijn 125 rondjes zou draaien. Het had net als gisteren een graad of 5 gevroren, zodat het in de IJshal warmer aanvoelde dan daarbuiten.

Met een peloton van een kleine 20 man en een tiental losse schaatsers op de buitenbaan reden we in een behoorlijk tempo de 25 kilometer. Met het dalen van de temperaturen is mijn conditie groeiende, want de 5 kilometer op kop ging erg lekker.

Nu is er in het Nederlands een uitdrukking, waarvan boze tongen beweren, dat deze mij op het lijf geschreven staat: "Tussen mal en dwaas".
Welnu, hoe mooi het ook klinkt, als u de betekenis leest, dan zult u beseffen, dat dit op mij onmogelijk van toepassing kan zijn: de bakvisleeftijd hebben.
Deze week is het echter wel volledig van toepassing op het weer in Nederland. Het ijs ligt er in onze omgeving schitterend bij, maar het is net te dun om het te kunnen betreden.

Daar het zulk mooi weer was, besloot ik om na de warme chocolademelk naar de Vogelplas te fietsen. Daar de rijp wegdooide vermoedde ik, dat het in het zonnetje boven nul was.
Onderweg naar de Vogelplas fietste ik langs de ijsbaan van Voorschoten, die er prachtig bij lag. Tot mijn stomme verbazing zag ik daar iemand op schaatsen. Uiteraard ging ik even kijken. Het ijs hield het net als je genoeg vaart had. Het golfde lichtjes. Daar ik het niet kon maken om eventueel een wak te maken op deze prachtige ijsvloer, verliet ik de ijsbaan zonder een stap op het ijs gezet te hebben. Dit was typisch een gevan van "It kin net!"

Voor de Vogelplas gold dat in nog sterkere mate. Het hele midden lag nog open, terwijl de noordkant langs de Kniplaan een ijslaag had van hooguit 3 centimeter. Voor de wakzwemmers onder ons een ideaal oefenterrein. Maar die tak van sport probeer ik altijd zorgvuldig te vermijden.

Thuis gekomen zag ik op Weerplaza, dat de temperaturen inmiddels in het hele land al behoorlijk boven het vriespunt waren uitgekomen. En dat is jammer, want met het oog op het weekeinde zat ik al voorzichtig te loeren naar mogelijkheden om op natuurijs te kunnen schaatsen.
Op Weerwoord stonden deze foto's van "De Brekken" bij Sneek en van "De Wieden" of "De Weerribben".
Hier kan het net niet, daar kan het net wel. We zitten duidelijk tussen mal en dwaas!