Voor mijn pensionering heb ik van mijn kinderen een cursus "Creatief schrijven" cadeau gekregen. Deze wordt online gegeven via Skype. Vanavond was de eerste cursusavond. Voor de introductieavond hadden we een opdracht meegekregen: schrijf een scene of een kort verhaal vanuit een voorwerp, dat je dierbaar is. Aan de lezers was het om te raden, welk voorwerp ik gekozen had. Het moest niet te makkelijk te raden zijn. Ik had al snel de eerste regels van een gedicht in mijn hoofd.
Voorwerp
Wat ben ik? Die vraag is meteen al fout.
Wij komen enkel tot ons recht in meervoud.
De vorm kan flink verschillen, dat is waar,
maar toch passen wij wel goed bij elkaar.
We lijken recht, maar we zijn toch krom
en dat is met opzet gedaan, want daarom
kun je je er sierlijk mee gaan bewegen.
Waren we recht, dan viel dat echt tegen.
Nu bewegen we ons van hot naar her
en goed geoefend kom je heel erg ver.
Soms lijkt het of wij voor applaus zorgen,
in de avond, in de middag of in de morgen,
maar ga niet onverdroten met ons voort
als je voortdurend klapgeluiden hoort.
Bij goed gebruik hoor je ons vrijwel niet,
terwijl je van je sierlijke snelheid geniet.
Bert Breed
Een scherpe geest wist, dat het om scherpe ijzers ging.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten