Tegen je verlies kunnen is een kunst, die niet iedereen beheerst. Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen. Nu denkt u meteen, dat ik dat ga doen. Dat zou ik ook, ware het niet, dat in wel eens een jeugdzonde heb begaan.
Als kind kon ik er absoluut niet tegen en "Mens erger je niet!" werd bij mij wel eens "Mens erger je!" Indien degenen, die mijn briljante spel, dat uitmondde in het bijna binnen zijn met mijn vierde pion, hun jaloezie toonden, door deze pion af te gooien, dan kon het wel eens gebeuren, dat het speelbord werd afgegooid. Als je iets doet, dan moet je het goed doen.
Deze feiten liggen ruim een halve eeuw achter ons, dus deze overtreding van de wet op de Kansspelen is verjaard.
Dit laat onverlet, dat de aard van het beestje is, dat er vol vuur gespeeld wordt. Ik speel om te winnen, maar het aantal verliespartijen is inmiddels stukken hoger dan de gewonnen spelen. Kortom, net zoals in het echte leven.
Het lastigst zijn de spelen, waarbij de spelregels telkens veranderen. Denk je net, dat je het doorhebt, is het weer een tikkeltje anders....
Dat geldt ook voor de grote rondes bij het wielrennen. Er staan 176 wielrenners aan de start en er kan er maar eentje winnen.
Gisteren eindigde de Vuelta a España in Madrid, waarmee er een einde kwam aan drie grote rondes in 10 weken tijd. Nu beleef je deze etappewedstrijden intensiever, als je meedoet met spelletjes als Ploegleider.
Als pensionado had ik meer tijd om me in de renners te verdiepen., dus ik dichtte mezelf goede kansen toe. In de Vuelta eindigde ik met 1573 punten als 1927e, toch wel teleurstellend te noemen. In de totaalstand van Tour de France, Giro d'Italia en Vuelta a España vond ik mezelf terug op de 452e plaats met 4940 punten. Ik ben dus aardig afgezakt, daar ik 210 heb gestaan.
Nu kan ik de fout zoeken bij mezelf, doordat ik in alledrie de etappewedstrijden foute wissels heb toegepast en met Tom Dumoulin in de Vuelta een miskoop had, maar ik kan natuurlijk ook de fout zoeken bij anderen. Ik ging derhalve te rade bij een heel stabiel genie.
Dat ik niet op de eerste plaats geëindigd ben, ligt niet aan eigen falen, maar door grootschalige fraude van de deelnemers, die boven mij staan in de eindrangschikking. Ik stap binnenkort naar de rechter, want waar mijn renners allemaal brandschoon zijn, daar is er door de anderen grootschalig gefraudeerd bij de dopingcontroles!
Wie mijn rechtszaken wil sponsoren, kan zich aanmelden via een speciale fraudelijn.
maandag 9 november 2020
Ploegleider van het jaar
Labels:
Boeken,
Fietsen,
Giro d'Italia,
Sportboeken,
Tour de France,
Vuelta a España,
Wielrennen
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten