Een stapje terug

Vanavond is er weer een persconferentie over de maatregelen, die het kabinet in petto heeft om het coronavirus terug te dringen. Vermoedelijk wordt er een stapje terug gezet doordat de verzwaringen van de lockdown van 2 weken worden geschrapt.

Wat betreft het schaatsen met de "Krasse knarren" in de Leidse IJshal deden we geen stapje terug. Met 14 schaatsers op de 200-meterbaan zaten we dik onder het maximum van 30 volwassenen. Afstand houden van elkaar was niet zo heel moeilijk. We reden de gebruikelijke piramide van 25 kilometer in blokken van 5, 10, 15, 20 en 25 rondjes en in dezelfde stappen weer terug.
 
Alleen op de snelheid werd niet ingeleverd. Een paar series gingen in 26 kilometer per uur en bij eentje tikten we zelfs de 27 in het uur aan. Maar iedereen kon het bijhouden. En met een gemiddelde leeftijd van 70 jaar is dat een compliment waard. De "Krasse knarren" doen niet op elk terrein een stapje terug.

Wie ook geen stapje terug doet is mijn vrouw. Gisterenavond maakten we een afspraak om vanmiddag bij Joep in Hillegom langs te gaan. We fietsten om half 2 naar de Bollenstreek met een stevige wind in de rug. Dat hield wel in, dat we na de koffie en thee met appeltaart ruim 20 kilometer terug moesten fietsen met windkracht 5 tegen.

Ondertussen had ik Bas, die niet langs zou komen, een appje gestuurd met de tekst: "Jammer dat je er niet was. Nu heb ik je appeltaart maar opgegeten."

Je moet weten, wat je moet doen om een vriendschap te onderhouden....