Scheerschuim

Vandaag werd mijn schoonvader 94 jaar. Een leeftijd, die de meesten niet halen. Het spreekt voor zich, dat we er vandaag naar toe gingen. Zoals gebruikelijk haalde ik de boodschappen bij "De Helianth" en met een pan soep, die Ada gemaakt had, fietsten we naar de jarige Job toe.

Toen de koffie gezet was, kwamen we er achter, dat er niet genoeg melk was.

Ik bood aan om het op de fiets te gaan halen. Dan kon ik ook nog scheerschuim van de Vergulde Hand meenemen bij de dichtstbijzijnde supermarkt. Daar kwam ik dan ook mee thuis.

Het had echter scheerzeep moeten zijn....
Maar ja, kennelijk zat een traumatische ervaring met scheerschuim mij in de weg.

Bas Warnink en ik waren 10 jaar actief in de organisatie van het Midwinterfestival in Nieuw-Vennep en wij kregen een slagroomtaart aangeboden. Althans, dat dachten wij.
Ik kan u garanderen, dat scheerschuim niet geschikt is voor menselijke consumptie!

Na de lunch met mijn schoonfamilie, hoe toepasselijk als er grappen en grollen gemaakt worden over scheerschuim, zouden we een stuk gaan wandelen. Ik wandelde echter de andere kant op en ruilde de scheerschuim om voor scheerzeep.

Daarna liep ik de wandelaars tegemoet in de wetenschap, dat mijn schoonvader zich kon scheren op de hem vertrouwde wijze.

Daarvoor hoefde hij niet meer naar de barbier toe.

En voor het bier hoefde ik niet naar de bar toe.

Maar het schuimde prima!