Calvinistisch Carnaval of: "Ik kon zelfs Bert niet bijhouden!"

Het is bekend, dat in het Zuiden des lands met Carnaval de bloemetjes buiten gezet worden. Dat was bij Huize Breed niet nodig. Ze stonden er al.

Na het ontbijt fietste ik samen met mijn vrouw naar de Vondellaan, waar ik met de "Krasse knarren" in de Leidse IJshal de gebruikelijke piramide van 125 rondjes zou gaan rijden op de gladde ijsvloer. Met een peloton van een man of 12 was het niet bepaald druk te noemen. 

In het Zuiden des lands is men met Carnaval uitbundig verkleed.

Wij reden in onze gewone schaatskleding. Het had veel weg van een Calvinistisch Carnaval, waarbij het arbeidsethos de boventoon voerde. Het tempo lag dan ook behoorlijk hoog. Ondanks dat ik meestal 23 tot 24 kilometer per uur reed, werd ik diverse keren op een rondje achterstand gezet.In dit peloton was ik één der traagsten. Dusdanig, dat ik aan twee licht geblesseerde schaatsers vroeg, of zij bij de laatste korte series of kop wilden, van één van hen te horen kreeg, dat hij er van afzag met als geldige reden: "Ik kon zelfs Bert niet bijhouden!"
Dan is het wel erg met je gesteld....

Gelukkig schaatsen we voor ons plezier. Het was dan ook gezellig bij de koffie, thee en warme chocolademelk in de kantine. Daarbij kwamen het naderend einde van de Ton Menken IJsbaan en de komst van IJshal "De Vliet" ook aan bod.


Later dan gepland fietste ik naar huis, waar ik met mijn vrouw lunchte. Bij de mailtjes zag ik na het eten een leuk stuk over de Bert Grotenhuis Bokaal van 17 maart aanstaande.

's Middags bracht ik het oud papier en glas weg en trok mijn hardloopschoenen aan om een kilometer of 6 te lopen.


Mijn loop ging in somber miezerig weer naar Corona-tionstreet, waar men de bloemetjes desondanks uitbundig buiten gezet had.

Verderop zag het er veel soberder uit met de grote witte reiger in het weiland.

In het Westen des lands vieren we per slot van rekening een Calvinistisch Carnaval.