Harry Sacksioni

De wekker stond op 6 uur en ging luid en duidelijk af. We stapten uit bed, kleedden ons aan en vertrokken naar het station om naar Rotterdam te treinen. Bij aankomst bleek, dat onze jongste kleinzoon al voor 6 uur klaarwakker was. De oudste was net wakker toen we met de OV-fiets arriveerden op deze natte vrijdagmorgen.

Nu zijn vroege vogels voor de poes. Onze vroege vogel hield het niet al te lang wakker en om 11 uur stopte opa hem in bed, waar hij door zou slapen tot 2 uur. Toen was hij één en al levenslust.

Opa las diverse peuterboeken voor en zong heel wat kinderliedjes. Je moet het boompje buigen als het jong is.

Om half 4 vertrok ik om voor de IJVL schaatsles te geven in de Leidse IJshal. Het begin van de Krokusvakantie deed zich danig voelen, want er waren aanmerkelijk minder kinderen als op andere vrijdagen. Nu heb elk nadeel zijn voordeel: je kunt de kinderen meer individuele aandacht geven. Als afsluiting van één van de laatste vrijdagtrainingen ging het trainersgilde op de foto.

Na me omgekleed te hebben at ik wat, waarna ik naar Wassenaar fietste. Daar ging ik naar "Warenar" toe, waar gitarist Harry Sacksioni optrad. Samen met trainingsmaat Hans Boers ging ik luisteren naar een geweldig soloconcert van de gitarist, die ik kende als vaste begeleider van Herman van Veen.

Later zou Sacksioni furore maken als sologitarist.

In ruim 2 uur tijd voerde hij ons hink-stap-springend door een carrière van een halve eeuw musicus. Dat deed hij aan de hand van het anekdotenboek "Dat kunnen ze allemáál wel zeggen...".

Hij liet zien en vooral horen, waarom hij al 12 keer gekozen is tot beste akoestisch gitarist van de Benelux.



Kortom, als je in de mogelijkheid bent om een geweldig gitaarconcert mee te maken, grijp dan de kans. Hans en ik hebben er met volle teugen van genoten.

Ik kan het iedereen van harte aanbevelen!