Iedere sporter droomt ervan in een lied te worden bezongen. Dat is een aantal markante schaatsers van de Ton Menken IJsbaan/Leidse IJshal gelukt in dit door Dick de Boer gecomponeerde lied.
Maar het blijft toch bijzonder om je naam te zien prijken temidden van diverse wereldkampioenen.
Dag oude Menkenbaan
Tekst en melodie Dick E.H. de Boer
Refrein:
Dag oude Menkenbaan
Je hoort nu haast tot het verleden
Hier aan de Vondellaan
Een halve eeuw voorbij gegleden.
Het voelt een beetje raar,
bijna 47 jaar
hoorde jij bij ons en wij bij elkaar.
Hij heeft het vast en zeker aan zijn kinderen verteld
1976 was hèt jaar van onze held:
in Innsbruck won hij zilver op de 5000 meter
en later op de 10 ging het nog een plakje beter.
Maar vraag het aan Piet Kleine: het mooist van allemaal
was het slaan op 15 mei van de eerste Leidse paal
refr.
Ruim vier maanden later was het land in rep en roer:
de Menkenbaan ging open met een spiegelgladde vloer.
O.k., een beetje klein, dus we moesten blijven dromen
dat in Leiden ooit een 400-meterbaan zou komen.
De eerste onvervalste Leidse Kerstmarathon
reed ik met Henkie Distelveld … die ’t toen nog aardig kon.
Refr.
Wel voelden ons al snel als Ard en Keessies in de dop,
maar het was echt geen porem, met zo’n wollen mutsje op.
Al snel kwam er een groepje fanatieke enthousiasten
die elke zondagmorgen heel erg vroeg hun rondjes krasten.
Henk Grimbergen, als trainer, die spaarde roe noch gard:
een onvervalste bullebak … maar met een gouden hart.
Refr.
Zo werd dat kleine baantje toch een soort van tweede thuis;
kweekvijver van talent: Jeroen Straathof tot Kjeld Nuis,
Kaj Verbij en Margot Boer, en natuurlijk Ted-Jan Bloemen,
Cees Juffermans en Jannik … ach … te veel om op te noemen.
Maar niemand evenaarde, voor zover ik zie of weet,
De op zijn minst unieke … techniek van Bertje Breed.
Refr.
En waar zouden we al die mooie jaren zijn geweest,
zonder al die mensen die het maakten tot een feest.
Die ons leerden wat een bocht en die zorgden dat ijs glad is,
van Hans Post tot Jan van Rijn, van Anjema tot Matzes,
en makkers, echt een fijnere groep mensen is er niet.
Dus … volgend jaar gewoon weer door, maar dan …. aan de Vliet
Refr.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten