Het aftellen gaat nu in rap tempo. Morgen is de slotdag van de Leidse IJshal. Dat wordt gevierd met een groots slotfeest.
Vandaag had ik, na eerder deze week soms tweemaal per dag naar de Vondellaan gefietst te hebben, wat dat aangaat een rustdag. Maar rust is bij huize Breed een rekbaar begrip.
Vanmorgen fietste ik zoals gebruikelijk naar "De Helianth" voor de wekelijkse broodbestelling voor mijn schoonouders en onszelf. Op weg naar het bezorgadres reed ik over de Oostvlietweg, waar de bouw van IJshal "De Vliet" nu nog goed zichtbaar is. Nu de blaadjes op uitbotten staan zal dat binnenkort minder zijn.
Na de boodschappen afgeleverd te hebben, fietste ik door naar de volkstuin, waar Ada druk in de weer was. Ik trapte met de harde wind in de rug naar huis toe.
Thuisgekomen at ik een banaan en een mandarijn, trok mijn nieuwe hardloopschoenen aan en rende naar de Leidse IJshal. Daar werd de laatste shorttrackwedstrijd om de Arie Ravensbergen Bokaal aan de Vondellaan gehouden.
Arie Ravensbergen was in de jaren '70 een van de beste schaatsers in de Leidse regio en tijdens de opening van de Ton Menken IJsbaan was hij één van de wedstrijdrijders. Sterker nog: hij won de afvalwedstrijd. Tevens was Ravensbergen de eerste Nederlandse shorttrackkampioen.
Op 21 december 1990 is hij op 44-jarige leeftijd onverwachts overleden. Naar deze bondscoach van het shorttrack is de bokaal vernoemd, waar de jeugd op de smalle ijzers om strijdt.
Bij de wedstrijd keek ik naast IHCL-voorzitter Jeroen Straathof naar een serie wedstrijden van de E-junioren, tot mijn cooling-down overging in kou lijden. Op weg naar huis liep ik me in het lentezonnetje wel weer warm. Het schaatsseizoen zit er bijna op, maar over 7 weken wacht de Leiden Marathon. Ik heb er alweer zin in!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten