Op deze grauwe en door de wind wat kille zaterdag was het geen straf om de middag zingend door te brengen.
Na de gebruikelijke zaterdagmorgenrit voor de boodschappen legde ik alles klaar voor morgenochtend. Om half 9 moet ik bij de Leidse IJshal zijn om mee te kunnen rijden naar de IJsbaan van Haarlem. Daar doe ik mee met de Lastige Lijven Toer Tocht. Het goede doel is dit jaar Fietsmaatjes Haarlemmermeer voor een tweede duofiets in Nieuw-Vennep.
Dat doet het hart van deze geboren en getogen Venneper goed.
Na samen met Ada geluncht te hebben, fietsten we samen naar de Regenboogkerk in de Merenwijk.
Daar hadden we de tweewekelijkse repetitie van "Projecta Musica" onder leiding van Wim de Ru. We zongen van de vier stukken van "England, my England" een gedeelte door.
Nu is het genoegzaam bekend, dat bij koren mannen een schaars goed zijn. Dat is bij ons niet anders. Met 7 bassen zijn we niet al te ruim vertegenwoordigd. Daarbij is de verdeling tussen hoge en lage bassen ook nog eens scheef. Zelf ben ik bariton, dus de hoge basnoten zijn voor mij makkelijker dan voor de meeste andere bassen.
Bij "Rejoice the Lamb" van Benjamin Britten kwam de dirigent bij het slotdeel van dit vierstemmige lied op de bassen afgelopen. Er was een kort fragment, waarbij de bassen gesplitst zouden worden. Een drietal maten moest er hoger gezongen worden dan de gewone baspartij. Mijn buurman Gerard Telkamp en ik staken onze hand op, dat wij de hogere stem voor onze rekening zouden nemen.
Als sporter vind je het niet erg om aan een solo te beginnen, maar de grote angst van iedere koorzanger is, dat hij of zij onbedoeld een stuk solo zingt. Nu kwam de dirigent persoonlijk zo ongeveer vragen, of ik solo wilde zingen?
Nou ja, bijna dan....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten