Vanavond hadden we met de droogtrainingsgroep van IJVL en VIJL de maandelijkse strandtraining. Nu stuur ik meestal een uitnodigende aankondiging met een foto of een cartoon erbij. Dit keer was het er eentje van het wadlopen in de Banter See bij Wilhelmshafen vorig jaar. Het onderschrift was: "Wil je komend schaatsseizoen geen modderfiguur slaat, kom dan om half 8 naar de skeelerbaan van Katwijk. Voor de liefhebbers is er na afloop zwemmen dan wel pootjebaden.
Ik had veel verwacht, maar niet dat ik op dit vlak afgetroefd zou worden. Op de groepsapp kregen we deze foto toegestuurd vanuit......Moddergat!!!! Nu ken ik Moddergat zelf ook. Een prachtig plaatsje aan de Waddenzee, maar met een tragisch verleden.
Met Jos Drabbels reed ik mee naar Katwijk, waar we met een groep van 14 mensen aan de strandtraining begonnen. Het was een prachtige zondagavond en we hadden een mengeling van statische oefeningen en zware zoals het beklimmen van een duinopgang en een lange strandstoelslalom, die lastiger was doordat de windschermen allemaal uitgezet waren.
Na een uur trainen liepen we naar "Het Wantveld", waar het terras nog open was. We zouden tot 9 uur kunnen bestellen. We moesten onze spullen nog ophalen bij de auto's, dus deze trainer zag af van de oefeningen op de betonplaten omhoog. Met een achttal mensen gingen we zwemmen en in de golven duiken. Het Noordzeewater was lekker en met de door Jaap de Gorter meegebrachte volleybal oefenden we de natte versie van beachvolleybal onder een prachtige zonsondergang.
Het terras van "Het Wantveld" zat nog redelijk vol, maar wij konden om half 10 geen drankje meer bestellen op deze verder perfecte zomeravond. De IJVL-ers, die niet de Noordzee hadden getrotseerd, hadden wel een drankje, omdat zij er eerder waren. Op mobieltjes keken we naar de slotrondes van de 5 kilometer, waarbij Sifan Hassan een bronzen medaille pakte. Zij sloeg geen modderfiguur. Thuisgekomen keek ik naar de finale van het 3x3, waarbij de van ZZ-Leiden bekende Worthy de Jong oranje aan de eerste gouden medaille in deze tak van sport hielp. In Parijs sloegen we geen modderfiguur. In Moddergat daarentegen....
De temperatuur paste vanmorgen prima bij een februaridag. Aan de grond kwam het tot matige vorst. Desondanks kwam het niet tot natuurijs, hetgeen niet zo vreemd is gezien het voortraject. Vannacht gaat het nog harder vriezen, maar de middagtemperaturen zorgen ervoor, dat eventueel natuurijs tot een vliesje beperkt zal blijven. Daar hadden we in de Leidse IJshal geen last van. In de voormalige Ton Menken IJsbaan lag zoals gebruikelijk een spiegelgladde ijsvloer. Waar ik wel last van had was mijn rechterkuit. Gisteren voelde ik het al een beetje, maar soms gaat het over na een goede nachtrust. Nu dus niet. Met een licht pijntje in de rechterkuit fietste ik naar de Vondellaan en dacht terug aan de 1000 rondjes van Leiden in december 2016. Met de geruststellende gedachte, dat ik met eenzelfde pijntje wel eens 200 kilometer heb geschaatst, begon ik aan de piramide van 25 kilometer met de "Krasse knarren". Rustig aan! Wat ook hetzelfde was, was de opstelling van de basketballers van Zorg en Zekerheid.
Destijds zorgde de eis van een grote topsporthal met maar liefst 6.000 stoeltjes ervoor, dat de geplande bouw van een 333-meterbaan in de prullenbak verdween. Maar het zorgde er tevens voor, dat alle schaatsers in de Leidse regio geactiveerd werden. Het was het begin van 2 jaar actievoeren. Menig droogtrainingen bij gemeentehuizen en nog meer gemeenteraadsvergaderingen volgden. Het moet gezegd, al die tijd is de basketbalclub consistent geweest. Op dinsdag 20 juni 2017 liet de woordvoerder van hen laatdunkend blijken, dat een zaal met 2000 stoeltjes te min was voor hen. Het zouden er minstens 3500 moeten worden, dat was de uiterste ondergrens. Anders zou het bouwen van zo'n topsporthal net zo goed achterwege kunnen blijven. Op vragen van VVD-raadslid Maarten Dirkse, wat Zorg & Zekerheid zelf zou bijdrage, omdat hij het zo goedkoop mogelijk wilde, volgde een precisieschot in eigen voet: "Niets besteden aan sport is nog goedkoper!" Na afloop kwam Ineke van Gent van GroenLinks naar me toe met de vraag: "Hebben de ijsclubs iemand gestuurd, die zich voordeed als iemand van de basketbalclub?"
Ja, als je dit zo terugleest, dan is het niet eens zo verbazingwekkend, dat ZZ Leiden afhaakt, terwijl sporthal "1574" aardig vorm begint te krijgen. Uiteraard leidde dit tot vragen in de Gemeenteraad, nu bij ZZ de maskers af gingen.
Vandaag kreeg ik niet zozeer wat ik wilde, maar was het meer dat ik niet kon geven wat ik wilde. Door de gevoelige rechterkuit kon ik niet krachtig afzetten als gebruikelijk. Maar elk nadeel heb zijn voordeel. Ik schaatste veel meer op techniek en haalde daarbij toch nog een gemiddelde van 22 kilometer per uur. Ik denk, dat heel veel schaatsers hier blind voor zouden tekenen!
Maar als we het hebben over cijfers, dan zijn de basketballers in het nadeel met de naam van de sporthal. Als je zegt, dat je naar "1574" bent geweest, dan denken toehoorders al snel, dat Zorg & Zekerheid de basketbalwedstrijd met 15-74 kansloos heeft verloren....
Vanmiddag had ik 2 schaatslessen van uiteenlopende aard. De eerste was de reguliere training van de kinderen van Oegstgeest. Na 2 weken rust in de Kerstvakantie werden deze lessen weer opgestart. Maar wat heet opgestart. Een aantal kinderen was bij de schaatslessen, die iedere morgen gegeven werden in de Leidse IJshal, regelmatig aanwezig. Om de kinderen, die er niet bij geweest waren, wat meer zekerheid te geven op de smalle ijzers, begonnen we met de herhaling van wat basisoefeningen. Daarna schakelden we over op de balspelen. We begonnen met jongleren, waarbij af en toe een bal op het ijs viel. Die moest uiteraard opgeraapt worden. Aansluitend schakelden we over op tennis.
In volgorde van opkomst kwamen handbal, voetbal, volleyballen en basketbal aan bod. Daarna moesten we een strandbal opblazen. Deze moest daarna omhoog gegooid worden en al schaatsend weer opgevangen. We gingen biljarten, op een skippybal zitten, tafeltennissen en bowlen. Het uur vloog voorbij. Een uur, waarbij de kinderen ongemerkt een hele serie balansoefeningen hebben afgewerkt naast hockey en ijshockey, waarbij de slalom werd geoefend zonde pilonnen. Zonder pauze kon ik door naar de tweede schaatsles op de buitenbaan. Nu betrof het een groep volwassenen. Een internationaal gezelschap van medewerkers van de Universiteit van Leiden.
Het gezelschap was derhalve zeer divers, van mensen, die goed konden schaatsen tot absolute beginners. Een viertal rekjes op het ijs markeerde dit. De oefeningen om hen aan het schaatsen te krijgen wist ik wel, maar de uitleg moest in het Engels.
Want ja, hoe zeg je middelpuntvliedende kracht in het Engels?
Maar met mijn jarenlange ervaring als trainer van beginnende schaatsers, wist ik ook deze groep in een uur tijd de basisbeginselen van het schaatsen bij te brengen. Aan het eind van de training waren alle rekjes verdwenen. Enkele beginnelingen schaatsten best heel aardig voor de eerste keer! Uiteraard ging de meeste aandacht uit naar de beginnelingen, maar een paar ervaren schaatsers kon ik ook wat adviezen geven. Iedereen stapte enthousiast van het ijs. En dat was ook de bedoeling. Bij mij staat schaatsplezier op de eerste plaats.
Deze sporthal moet stedelijk en stoer worden. Dat klinkt als een Suske en Wiske-album.
Maar na jaren stilstand op het gebied van sportvoorzieningen maakt de Sleutelstad de komende jaren een flinke sprong voorwaarts.
Natuurlijk hadden we op een nog grotere sprong voorwaarts gehoopt en daar hebben we tot de laatste snik voor gestreden, maar er komen de komende jaren 3 mooie sportvoorzieningen bij, waar we blij mee mogen zijn. Op sportgebied zijn we de komende 35 tot 40 jaar niet meer het lijdende Leiden.
Vanavond zou in het Stadhuis de definitieve beslissing vallen over de nieuwbouw van IJshal "De Vliet". Op de site van de gemeente Leiden ging ik op zoek naar hoe laat de IJshal aan de beurt zou zijn. De agenda van de Gemeenteraadsvergadering van 15 februari
bevatte een aangename verrassing.
Onder het kopje “Stemmingen: Hamerstukken” prijkte
als punt 8 “RV 17.0120 Kaderbesluit
IJshal”.
In de toelichting was te lezen: “De Raad wordt gevraagd een kaderbesluit te nemen
voor de bouw van een nieuwe IJshal aan de Voorschoterweg. De beoogde locatie
voor de nieuwe ijsbaan is naast de nieuwbouw van het Combibad.
Voorgesteld wordt een overdekte 250-meter variant uit te werken en daarin een
uitbreiding naar een 333 meterbaan mee te nemen. Het definitief doorgaan van
deze grotere variant is alleen mogelijk als het surplus aan kosten geheel uit
bijdragen van buurgemeenten en acties van Stichting IJshal en
schaatsverenigingen kan worden bekostigd. Uiterste datum dat dit bekend moet
zijn is 1 oktober 2018.”
Om een uur of 8 fietste ik naar het Stadhuis toe. Diverse zwaailichten maakten duidelijk, dat over het Noordeinde fietsen niet het beste plan was. Met een kleine omweg kwam ik bij het Stadhuisplein, waar ik naar de publieke tribune in de toren klom. Ik viel met mijn neus in de boter.
De stemverklaringen van de diverse raadsfracties werden voorgelezen. Het werd, zoals GroenLinks-raadslid Yvonne van Delft de afrondende besluitvorming
over de bouw van in ieder geval een 250-meterbaan kort en bondig samenvatte: “Wie
had ruim een jaar geleden kunnen denken, dat dit een hamerstuk zou worden!”
Aldus geschiedde. Alle aanwezige raadsleden stemden unaniem voor het voorstel
van het college van Burgemeester en Wethouders. Hoewel het niet mocht, applaudiseerden de aanwezige schaatsers wel.
Leiden krijgt zodoende in ieder geval een 250-meterbaan. Hiervoor kan de vlag
uit.
Maar de schaatsers in de Leidse regio moeten nu wel vol aan de bak om van de
250 meter 333 meter te maken. Doe dus allemaal mee met de acties op www.333m.nl om voldoende geld bijeen te krijgen
om de 333-meterbaan mogelijk te maken.
Nu kan ik dat natuurlijk voortdurend roepen, maar het heeft natuurlijk meer zeggingskracht als ik zelf de daad bij het woord voeg. Zodoende heb ik vanmorgen via www.333m.nl een zonnepaneel gedoneerd. Ik hoop, dat er nog vele zullen volgen, zodat we vanaf 2020 klimaatneutraal kunnen schaatsen op zonne-energie.
Via de Leidse IJshal, waar ik een tiental mensen van dit heuglijke besluit op de hoogte bracht, fietste ik naar huis, waar ik op internet de vergadering verder volgde. De nieuwe sporthal krijgt definitief 2000 stoeltjes, terwijl het nieuwe zwembad "De Vliet" ook definitief doorgaat.
Het meest bijzondere van deze avond is, dat de drie sportprojecten unaniem door de gemeenteraad kwamen. Wethouder Paul Dirkse heeft zich na een valse start zeer goed hersteld. De Leidse sport is zodoende de grote winnaar van deze avond!
Wie deze historische Gemeenteraadsvergadering terug wil kijken kan dat door HIER TE KLIKKEN en dan te scrollen naar 24.45 voor het Hamerstuk.
Na het middernachtelijk uur ga ik geen uitgebreid verhaal vertellen over de commissievergadering van de gemeenteraad van Leiden, maar wel wil ik u mededelen, dat IJshal "De Vliet" doorgaat.
Het voorstel van wethouder Paul Dirkse voor de aanleg van een 250-meterbaan met uitbreiding tot 333 meter als de omliggende gemeenten meebetalen gaat met unanieme steun van alle leden van de commissie voor Sport als HAMERSTUK naar de gemeenteraad.
Kortom, de vlag kan uit. IJshal "De Vliet" gaat er komen!
Voordat het zo ver was, was het voor de vertegenwoordigers van de Leidse IJshal een lange zit. De vergadering van de Commissie voor Sport begon met een rondvraag, zodat om 20 over 8 begonnen kon worden met de Topsporthal met 2000 stoeltjes. Zoals bekend wil Zorg & Zekerheid daar graag een hal van 3000 stoeltjes voor internationale wedstrijden, maar hun bijdrage aan de meerkosten boven de 16 miljoen euro, die de gemeente Leiden ter beschikking heeft gesteld, ontbreekt nog volledig. Tijdens de discussie hierover merkte CDA-raadslid Klaas de Vries heel snedig op: "Neem een voorbeeld aan de schaatsers!"
Wie ben ik om hem tegen te spreken. Integendeel. Ik ben het er volkomen mee eens. Als iedereen was als de schaatsers, dan zou er heel wat minder ellende zijn in de wereld.
Desondanks ging de deur naar een sporthal met 3000 stoeltjes nog niet op slot, maar dan zullen de basketballers wel heel snel flink over de brug moeten komen. Het is voor hen echt de laatste kans.
De vergadering werd verstoord door een fanfare, die in de hal vlak bij de raadszaal speelde. "Zijn de schaatsers er weer?", vroeg een van de raadsleden.
Dat klopte wel, maar de muziek was er ter gelegenheid van het gouden jubileum van het COC in Leiden.
Toen de rust was weergekeerd, werd de vergadering voortgezet met het combibad. Bij zwembad "De Vliet" leefden in de commissie een aantal vragen rond de duurzaamheid. De eisen hieromtrent mogen worden aangescherpt. Verder speelde de locatiekeuze van het binnenbad met daaraan gekoppeld de bomenkap rond de ligweide.
Ook de professionele horeca voor een sportcomplex, dat 300.000 bezoekers en de wens van zwemverenigingen voor een eigen ruimte kwam te sprake.
Na 11 uur werd eindelijk de nieuwe kunstijsbaan behandeld. De commissieleden waren vol lof over de 100% duurzame IJshal "De Vliet". De raadsleden waren zonder uitzondering positief hierover, zodat anders dan bij de commissievergadering in juni, toen de VVD en de Partij voor de Dieren tegen de ijsbaan stemden. Ook zij waren nu voor, zodat het voorstel UNANIEM gesteund naar de gemeenteraad gaat. Iedere schaatser is op donderdagavond 15 februari van harte uitgenodigd op deze gemeenteraadsvergadering vanaf de publieke tribune te volgen.
De volledige vergadering van de commissie voor de Sport kunt u zien en horen door HIER TE KLIKKEN.
Gisteren stond de eerste avond van 3 avonden over de 3 grote sportcomplexen, die de gemeente Leiden wil laten bouwen, op de rol. Het betrof de inspraakronde, waarbij iedere belanghebbende zijn zegje mocht doen. Als je het over inspraak hebt, dan moet je altijd deze wijze spreuk in het achterhoofd houden.
Met een redelijk bezette publieke tribune zou het een lange zit worden. Op een lage houten bank konden we de diepe zit van het schaatsen goed oefenen. De kniehoek was 90 graden. Met een katholieke jeugd was ik eenzelfde soort kerkbanken wel gewend. En zoals in de kerk werd geleerd, dat de beloning later in de hemel zou komen, zo moeten wij als schaatsers nog even wachten of onze beloning 250 of 333 meter lang gaat worden.
Als eerste was de sporthal aan de beurt. Zorg & Zekerheid-voorzitter Marcel Verburg deed zijn uiterste best om van de zaal met 2000 stoeltjes er alsnog eentje van 3000 te maken. Dat deed hij door te schermen met aannemers, die het veel goedkoper kunnen bouwen. Erg concreet werd hij niet. Op vragen hierover hulde hij zich bij het beantwoorden in mist, terwijl het toch over miljoenen gaat.
Hij verwees hierbij naar het korfbal, dat ook gebaat zou zijn bij een zaal met 3000 zitplaatsen.
Helaas, de inspreker van de korfbalverenigingen gaf aan dat 2000 stoeltjes ruim voldoende was. En daarnaast was de inspreker van de bewoners rond de Boshuizerkade ook heel duidelijk: een topsporthal met 3000 stoeltjes is niet gewenst in een woonwijk.
Zwembad "De Vliet" kwam als tweede aan de beurt. Op het punt van het rooien van bomen voor een extra hockeyveld na en een daarmee gepaard gaande muur van 12 meter hoog en 35 meter breed waren onze nieuwe buren dik tevreden.
Er waren nog wel wat vragen over de exploitatie van de kantine en een eigen ruimte voor de zwemvereniging, maar verder waren er geen onoverkomelijke problemen.
Na de verlossende plaspauze kwam de meest energiezuinige kunstijsbaan van Nederland aan bod. De spits werd, heel toepasselijk, afgebeten door de voorzitter van de Leidse milieuraad.
In de pauze heb ik wethouder Paul Dirkse gecomplimenteerd voor dit plan. Ruim een jaar geleden was ik een geharnaste tegenstander van de D66-wethouder van sport. Maar als je kritiek hebt, dan moet je het ook zeggen, als iets goed is. En dat is dit plan. Tot het laatst toe moet je sportief blijven.
Wat dat aangaat heeft wethouder Dirkse van zijn beginnersfout geleerd en is hij, anders dan diverse ambtgenoten in den lande, niet blijven volharden in een foute keuze. In Nederland staan al genoeg prestigeobjecten.
De Leidse sportfederatie en Topsport Leiden volgden de Milieufederatie, voordat Jeroen Straathof namens de 4 Leidse ijssportverenigingen het college bedankten voor het voorstel, waarna Jos Arts van de Stichting IJshal Leiden inging op de activiteiten om een 333-meterbaan tot stand te brengen en deed hij voorstellen om de exploitatie beter rond te kunnen krijgen.
Een creatieve mogelijkheid hierbij was het aanbod om na het schaatsseizoen, als de play offs bij het basketbal gespeld worden, de thuiswedstrijden van Zorg & Zekerheid in de nieuwe ijshal te spelen.
Binnenkort word de website 333m.nl gelanceerd.
Het slotwoord was voor Ingrid Heijnsbroek, de kersverse voorzitter van de IJVL. Dat viel niet mee na Tensens intensieve betoog. Maar dat geeft niet. Dan kan de voorzitter van mijn club alvast oefenen op het houden van toespraken, want de kans, dat Kjeld Nuis met een Olympische medaille thuiskomt is een stuk groter geworden na de uitsluiting van Denis Joeskov en Pavel Koelizjnikov voor de Winterspelen in Pyeongchang.
De aanwezige schaatsers waren zeer positief na afloop van de inspraakronde. De commissievergadering over de 3 sportcomplexen is op donderdag 8 februari, waarna op 15 februari de 250-meterbaan definitief wordt in de gemeenteraadsvergadering. Daarna kunnen wij als schaatsers vol aan de bak om er een 333-meterbaan van te maken.
Zowel op 8 als op 15 februari begint de vergadering om 20.00 uur. Iedereen is welkom. U wilt het eindschot van veel jaren hard werken toch niet missen?
Zelf heb ik nog niet eerder zo'n sterk staaltje van het eigen graf graven gezien als gisterenavond. Ik was naar de Pieterskerk gefietst, waar ik mijn fiets aan het spijlenhek vastzette en naar het Stadhuisplein wandelde, waar duidelijk te zien was waarvoor we gekomen waren.
Er was een inspraakavond georganiseerd over de 3 sportaccommodaties, die de gemeente Leiden van plan was te gaan bouwen, waarbij IJshal "De Vliet" op de schopstoel zat. Op deze warme zomeravond waren een paar honderd schaatsers afgekomen. Het leek wel een soort zomerreünie. Veel schaatsers kom je immers alleen in de wintermaanden tegen.
Maar we kwamen, hoe belangrijk ook, niet voor de gezelligheid, maar voor schaatsers was het erop of eronder.
Door de keuze van D66-wethouder Paul Dirkse om alleen een 250-meterbaan aan te leggen als de omliggende gemeenten de resterende 40% exploitatiekosten voor hun rekening zouden nemen, was de aanleg van de kunstijsbaan afhankelijk van een tiental andere gemeenten. Dus ongewis.
Ondanks temperaturen van 25 graden kregen we een schaatsmuts, een sjaal en wanten uitgereikt. Je moet wat over hebben voor je sport. En dat hadden en hebben we. Terwijl een flink deel van de schaatsers buiten op een groot scherm de speciale commissievergadering bekeek, ging een ander deel naar de raadszaal of de publieke tribune toe.
Niets wees er op, maar in de goed gevulde raadszaal kwam het tot een ontknoping, waarbij William Shakespeare zijn vingers bij af zou likken.
De spits werd afgebeten door een groep kinderen van de 4 Leidse ijsverenigingen. Zij maakten middels t-shirts duidelijk, wat de Sleutelstad nodig heeft: "Wij willen 100% ijs!"
Daar sloot de volgende spreker, IHCL-voorzitter en de eerste wereldkampioen op de 1500 meter Jeroen Straathof op aan: "Stel je voor: je schaatst 150 meter en dan moet je remmen om 100 meter te klûnen. En dat ieder volgend rondje van 150 meter weer. Dat is waar het voorstel van het college van B & W op neerkomt."
Namens de regionale schaatsverenigingen hield Jan Pieter Tensen een positief en gloedvol betoog voor de aanleg van een 333-meterbaan, waarvoor de ijsclubs uit de regio veel meer kansen zien om bij hun eigen gemeenten het geld bijeen te krijgen dan bij het meebetalen aan een 250-meterbaan.
De voorzitter van Stichting IJshal Leiden, Jos Arts concentreerde zich op de cijfers, waaruit bleek, dat zowel het zwembad als de topsporthal meer geld kregen door de 7 miljoen euro extra, maar de ijsbaan juist minder!
Waar de gemeente Leiden vorig jaar nog € 340.000,- per jaar uittrok voor de exploitatiesubsidie, is dat voor IJshal "De Vliet" gedaald naar € 264.000,-. De subsidie voor zowel zwembad "De Vliet" als voor de nieuwe topsporthal is daarentegen zowel voor de bouw als voor de exploitatie wel verhoogd, voor de laatste nog royaal ook. En dat, terwijl de IJshal nog 1 miljoen euro zelf inbrengt ook.
Na de inbreng van de schaatssport kwamen de andere sporten naar voren zoals het zwemmen en het korfbal. De laatste sport, een grootgebruiker van de 5 Meihal en de 3 Oktoberhal, die na de nieuwbouw gaan verdwijnen, heeft liever een breedtesporthal met 2 zalen met 500 stoeltjes.
F.C. Boshuizen had het in het geruchtencircuit al vernomen, maar desondanks was met toch wel overvallen door het feit, dat men hun hoofdveld gaat verliezen. Desondanks was men bereid om constructief mee te werken.
Dat gold ook voor de omwonenden van de Boshuizerkade, voor wie een zaal met 2000 stoeltjes toch echt het absolute maximum is. Groter kan niet op deze plek vanwege overlast voor de omwonenden. Geen onbelangrijk gegeven. Een bezwaarprocedure kan tot 2 jaar vertraging leiden.
Een andere inspreker zette het probleem van de financiering van de 3 sportaccommodaties in het juiste perspectief. Er is de laatste 40 jaar gewoon te weinig geïnvesteerd in de sport en nu komen ze toevallig alledrie tegelijk: "Gemeente, neem je verantwoordelijkheid. Werk deze achterstand nu in een keer weg en ga niet beknibbelen, waardoor je over een paar jaar spijt hebt van net-niet accommodaties."
Het venijn zat in de staart. Iemand van de basketbalploeg van "Zorg & Zekerheid" meldde zich en begon aan zijn betoog met "Ambitie" als rode draad. Het was alleen een eenzijdig soort ambitie. De zaal met 2000 stoeltjes was eigenlijk te min voor de basketbalclub.
Dat zouden er minstens 3500 moeten worden, maar dat was de uiterste ondergrens. Anders zou het bouwen van zo'n topsporthal net zo goed achterwege kunnen blijven. Het ging immers om de Europese ambitie van Zorg & Zekerheid Leiden.
Op de vraag, wat Z&Z Leiden zelf bij zou willen dragen, werd het een stuk minder met de vol bravoure gebrachte ambitie. Feitelijk kwam het er op neer, dat men wel een enorme tribune eiste, maar men op geen enkele wijze bereid was om zelf te helpen zoeken naar financiën om de benodigde vele miljoenen extra te kunnen bekostigen.
Dit schoot Maarten Dirkse, de vertegenwoordiger van de VVD, in het verkeerde keelgat: "Dus u wilt de rekening hiervan bij de belastingbetaler leggen? Wij willen het zo goedkoop mogelijk."
Hierop volgde een precisieschot in eigen voeten van de basketballer: "Niets besteden aan sport is nog goedkoper!"
Zelden zijn de eigen glazen zo vakkundig ingegooid, temeer daar hij het op verzoek van raadsleden, die hun oren niet geloofden, nog eens herhaalde.
Na afloop kwam Yvonne van Delft van GroenLinks op me af met de vraag: "Hebben de ijsclubs iemand gestuurd, die zich voordeed als iemand van de basketbalclub?"
Dat was wis en waarachtig niet het geval, maar het tekent wel, hoe dit ambitieuze optreden op de raadsleden is overgekomen.
Inmiddels had de laatste spreker Paul Dirkse, de D66-wethouder van Sport, de oplossing voor de financiering van de 3 sportaccommodaties op een presenteerblaadje aangeboden. Rolf Marselis van de Leidse Sport Federatie had het ei van Columbus: "Begin met het bouwen van het zwembad in combinatie met de ijsbaan. Bouw op een sportveld aan de Boshuizerkade een breedtesporthal met de mogelijkheid om deze in een later stadium om te bouwen tot een topsporthal. Laat "Zorg & Zekerheid" tot de financiering van de topsporthal naar hun wensen rond is gewoon in de Vijf Meihal spelen. De Leonardo-school en de andere zaalsporters kunnen dan gewoon zonder vertraging naar de breedtesporthal."
Wat een briljante oplossing. Ik wou, dat ik het verzonnen had!
De voorzitter van de vergadering, Vahit Köroğlu van D66, heeft de vergadering net als in december op uitstekende wijze voorgezeten. Dat mag ook wel eens gezegd.
Donderdagmiddag mogen de schaatsers nogmaals opdraven als om 16.00 uur de commissievergadering voor Onderwijs en Sport op het programma staat. Het eerste punt op de agenda betreft de 3 sportaccommodaties.
In de politiek is alles meestal anders dan dat het lijkt. Zo gaat het ook met IJshal "De Vliet". Vorig jaar zomer koos de gemeenteraad van Leiden voor de bouw van een 250-meterbaan bij zwembad "De Vliet". Dat zou een 333-meterbaan worden indien de omliggende gemeenten mee zouden betalen. In mijn ogen een prima oplossing.
In december stond dit besluit van de gemeenteraad ineens op losse schroeven doordat er een megalomane topsporthal gebouwd moest gaan worden ten faveure van de basketballers van "Zorg & Zekerheid".
Dit leidde tot een druk bezochte gemeenteraadsvergadering op 15 december, waarbij veel schaatsers protesteerden tegen dit plan van D66-wethouder van Sport Paul Dirkse.
Vorige week bleek, dat het college zich had bedacht blijkens ook het interview met dezelfde wethouder.
Het college van B&W had 7 miljoen euro extra uitgetrokken voor de sportaccomodaties, waardoor zowel het overdekte zwembad als de ijsbaan aan de Voorschoterweg konden verrijzen alsmede de topsporthal bij de Boshuizerkade. Dat klonk goed.
Het werd echter al iets anders toen bleek, dat de 333-meterbaan was verdwenen en dat er werd gekozen voor een 250-meterbaan. Er was echter een maar bij: de 250-meterbaan zou er alleen komen mits de omliggende gemeenten mee zouden betalen. Jaarlijks een bedrag van € 176.000,-. En daarmee was de komst van een nieuwe kunstijsbaan toch weer onzeker, want niet iedere gemeenteraad zal staan te trappelen om mee te betalen.
De schaatsers moeten weer gaan leuren bij de andere gemeenten, terwijl er geen garantie is op succes, zoals blijkt uit dit interview met Jeroen Straathof, de eerste wereldkampioen op de 1500 meter.
Geboren en getogen in Nieuw-Vennep in een gezin met 12 kinderen en sinds 1979 woonachtig in Leiden. Mijn vader was de oprichter van het transportbedrijf B.Breed & Zonen in Nieuw-Vennep, dat nog steeds bestaat.
Ik ben in 1983 getrouwd en vader van 4 kinderen.
Ik train al sinds mijn verhuizing naar Leiden voor de Elfstedentocht en ben uiteraard een groot liefhebber van schaatsen op natuurijs.
