Om een uur of 9 fietste ik naar de Vondellaan, waar ik wederom ging helpen in de Leidse IJshal. Daar de Zamboni nu in alle hoeken kon komen, doordat het ijs dik genoeg was. Spuiten hoefde dus niet.
Maar er was wel een andere klus, die ik kon doen. Met een trekker de boarding droog maken.
Ik trok net als gisteren mijn kluunschaatsen aan en de trekker in mijn hand schaatste ik langs de boarding. Er kwam meer water vanaf dan ik vooraf had verwacht, vooral van de ijzeren trap over de buitenbaan.
Na deze natte klus hielp ik Wim Notenboom met het vastzetten van het net aan de boarding. Dit om te voorkomen, dat bij het ijshockeyen de puck de buitenbaan op vliegt. Na het net te hebben laten zakken werd onder de tonen van onder andere "Tainted love" dit net ingeklemd door een ijzeren staaf vastgeschroefd.
Om1 uur ging ik naar huis, waarna ik boodschappen ging doen. Via de Voorschoterweg fietste ik naar "De Helianth". Achter zwembad "De Vliet" kon je nu bij de grondwerkzaamheden komen. Je kon de contouren van de 250-meterbaan in het gras al zien liggen.
Thuisgekomen liep ik naar het weggetje, waar ik de grootste kans had om een trekker tegen te komen: het doodlopende boerenweggetje, waar ik in de coronatijd zo vaak gelopen had. Na een loop van 5,6 kilometer had ik echter geen trekker gezien.
Na me gedoucht te hebben fietste ik weer naar de Vondellaan. In de Leidse IJshal was een borrel om te proosten op het nieuwe schaatsseizoen. Daar gaf ik volgaarne gehoor aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten