Minister zonder portefeuille

Gisterenavond trad Sigrid Kaag af als minister van Buitenlandse zaken, vandaag volgde met enige vertraging minister van Defensie Ank Bijleveld haar voorbeeld.

Als dienstweigeraar is die baan op Defensie voor mij uitgesloten. Ik zou deze hoe dan ook weigeren. Met de functie op Buitenlandse zaken ligt dat anders. Als geboren en getogen Haarlemmermeerder heb ik natuurlijk een streepje voor bij deze Kaagbaan.

Aan ervaring op de Kaag is er bepaald geen gebrek. Daar komt bij, dat de betrekkingen met Spanje allerhartelijkst zijn!

Daar komt bij, dat ik cum laude geslaagd ben voor het examen voor Minister zonder portefeuille.
Na een goede nachtrust werd ik om half 7 wakker. Ik had het koud. Desondanks viel ik weer in slaap en om half 9 ontwaakten we weer.
Siebe en Ana zaten al te ontbijten. Zij waren klaar, toen wij aan de ontbijttafel aanschoven.
Ik hing de was op op het balkon. In het zonnetje zou deze snel drogen. Ada maakte een boodschappenlijstje. Met een rugzak om liep ik voor de derde dag op rij naar Nava. 

Dat deed ik net als gisteren via Paraes en Orizon.

Daar, op het verste punt, ontdekte ik, dat ik mijn portemonnee thuis had laten liggen.

Wie zijn hoofd niet gebruikt, moet zijn benen gebruiken. Via de rand van Nava liep ik terug naar huis. Met de wind in de rug en de zon op het hoofd voelde het een stuk warmer aan.

In de slaapkamer zat de portemonnee nog gewoon in mijn afritsbroek. Ik liep daarna terug naar Nava over de kortste weg. De kaart, die al 3 dagen in mijn rugzak meeging, bracht niet veel geluk.


Gelukkig kon ik in Nava eindelijk postzegels kopen. Toen ik  de kiosk uit stapte, plakte ik de postzegels op de envelop en 10 meter verder liep ik de postbode tegen het lijf.

Hij nam de kaart aan. Dat bespaarde mij een loop naar de brievenbus.

Nu kon ik meteen naar de doorgaande weg, waar ik bij Yebio, een winkel vol ecologische producten, binnen wandelde. Daar kocht ik fruit, een volkorenbrood en muesli. Met een rugzak vol fruit is het niet zo slim om te gaan hollen. Derhalve wandelde ik terug naar huis. Na de langste loop van de vakantie volgde nog een warme wandeling.
Thuis douchte ik me, waarna ik de droge was van het balkon afhaalde en verder ging met het schuren van de balustrade.

Rond 3 uur konden we aan tafel. Ada had een heerlijke bonenschotel klaar gemaakt. Eerlijk gezegdhad ik na 10 kilometer hardlopen en 3 kilometer wandelen best wel trek gekregen.
Na de maaltijd keek ik naar de spannende ontknoping van de etappe van de Vuelta. Michael Storer won, Primoz Roglic raakte de rode trui kwijt aan Odd Christian Eiking.

Ik haalde het restant van de was van het rek en vouwde dit op. 
Om 7 uur werd een tweeluik gebracht met de titel "Groene vingers".

Ada had voor de gelegenheid een appeltaart gemaakt. Nadat de schilderes en haar partner weg waren, aten we om 10 uur een macaronischotel met tonijn.

Om half 12 zocht de Minister zonder portefeuille het hogerop....