Gisteren overleed de schrijver Remco Campert op 92-jarige leeftijd. Hij heeft een groot oeuvre op zijn naam staan met gedichtenbundels, romans en columns. Op luchtige toon richtte Campert zich vanaf de jaren '60 opeen nieuwe generatie lezers. Daartoe behoorde ik ook.
"Tjeempie! of Liesje in Luiletterland" prijkte ook op mijn literatuurlijst, net als "Het leven is verrukkelluk".
Nu kan Remco Campert gaan ervaren, of het boven ons ook verrukkelluk is.
Gisterenavond was het in ieder geval een verrukkelluke temperatuur om op het strand van Katwijk-Noord te gaan trainen. Dat had niet iedereen van de droogtrainingsgroep van de IJVL door, want deze trainer begon met slechts 2 schaatsers aan de maandelijkse strandtraining.
We hadden een gevarieerde training met wat statische schaatsoefeningen, een drietal Steigerungen en tot slot de onvolprezen strandstoelslalom.
Op een gegeven moment meldde Jaap de Gorter zich bij Andrea Landman, Jos Drabbels en mij. Hij had een volleybal bij zich. De rest van de training werd het programma omgegooid en aan de vloedlijn werd de bal door ons heen en weer geslagen. De langste serie duurde 16 slagen.
Het was geen uitputtende training, maar door de variatie, vooral ook door het constant moeten reageren op de bal, kwamen toch flink wat spieren aan bod.
Jos en ik liepen nog een rondje extra, waarna we aanschoven op het terras van "Het Wantveld". Hen van den Haak kwam ons gezelschap houden, terwijl wij onder het genot van een drankje konden genieten van een prachtige zonsondergang.
Doordat er werd geëxperimenteerd met foto's maken door een zonnebril, kregen we heel bijzondere foto's te zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten