Kasseienthriller

Vandaag stond de beruchte kasseienrit in de Tour de France op het programma.

De etappe ging van Lille naar Arenberg in het noorden van Frankrijk.

De ritwinst werd bevochten door een kwartet vroege vluchters, waarbij Taco van der Hoorn nipt verslagen werd door de Australiër Simon Clarke. De NOS sprak van een kasseienthriller.

Zelf hebben mijn vrouw ik 5 jaar geleden in de Vogezen tijdens de afdaling van de Grand Ballon pas een échte kasseienthriller meegemaakt, toen er vanaf de steile heuvel door jongeren kasseien op het fietspad werden gegooid.

Een paar stenen kwamen met een harde klap op het asfalt vlak achter me.

In ieder geval beschikken Ada en ik over een prima beschermengel.

Vandaag kon de Jumbo-Visma-ploeg dat niet zeggen, want zo'n beetje alles wat fout kon gaan, ging vandaag fout. 

Wout van Aert, Steven Kruijswijk en Primoz Roglic gingen onderuit, terwijl na een fietsenwissel Jonas Vingegaard een minuut achterstand had op Tadej Pogacar. Dankzij alleskunner Van Aert bleef de schade op de eindstreep beperkt tot 17 seconden.
Roglic verloor met een schouder uit de kom 2 minuten, Ben O'Connor, vorig jaar vierde in de Tour de France, ruim 3 minuten door een lekke band op een ongelukkig moment. Het gezegde "Je kunt hier de Tour niet winnen, maar wel verliezen" deed weer eens opgeld. Want waar wil je een achterstand van 2 tot 4 minuten op Pogacar inhalen?

De kasseien hebben dus de nodige schade toegebracht aan diverse wielrenners. Maar naar mijn bescheiden mening kun je beter op de kasseien terecht komen, dan dat de kasseien op jou terecht komen....