.webp)
Derhalve ging ze er op de fiets heen, maar om rond middernacht in haar eentje door de polders terug naar Leiden te fietsen, leek ons niet zo'n geslaagd idee. Zodoende stapte ik om half 8 op de fiets om naar het Stadstheater in Zoetermeer te trappen.
Ik reed langs het spoor naar Voorschoten. Hier kwam ik "Krasse knar" Jaap Kroes tegen, die met zijn vrouw op deze vrijwel windstille avond aan het wandelen was.
Net voorbij station Voorschoten werden we omgeleid, zodat er geen ramptoerisme kon ontstaan. Langs de Veurseweg pedaleerde ik door naar de Vogelplas, die er in de avondschemering zo uitzag.
Het nieuwe moerasgebied langs de Kniplaan is duidelijk te zien.
In de hoek bij de viaduct over de A4 is er minder verandering, maar wel een hinderlijke. Er is een hek op de plek, waar je normaal gesproken je eerste slagen maakt op het ijs. Of dat hek een natuurijsperiode overleeft, lijkt mij een puur theoretische mogelijkheid.
Bij Stompwijk wachtte een volgende wegomlegging. Het smalle fietspad dwars door de weilanden was afgesloten, zodat ik via het centrum van Stompwijk moest fietsen. Vandaar reed ik in het schemerduister langs de Noord Aa naar Zoetermeer.
Vandaar reed ik met eenmaal vragen linea recta naar de Stadstheater, waar ik onder het genot van een Karmeliet tripel wachtte, tot de opvoering van "Nureyev" was afgelopen. Het ging er wat vreedzamer aan toe dan in "De Kuip".
We gingen met 6 personen nog wat drinken in "The Queen of Hearts", waarna Ada en ik in het donker langs de Noord Aa naar Stompwijk fietsten en vandaar via Zoeterwoude naar de Sleutelstad.
Om half 1 waren we weer thuis van een retourtje Zoetermeer van in totaal 40 kilometer. Na nog even gepraat te hebben vleiden we ons neer op de zachte kussens, waar de slaap niet lang op zich liet wachten.
Het nieuwe moerasgebied langs de Kniplaan is duidelijk te zien.
In de hoek bij de viaduct over de A4 is er minder verandering, maar wel een hinderlijke. Er is een hek op de plek, waar je normaal gesproken je eerste slagen maakt op het ijs. Of dat hek een natuurijsperiode overleeft, lijkt mij een puur theoretische mogelijkheid.
Bij Stompwijk wachtte een volgende wegomlegging. Het smalle fietspad dwars door de weilanden was afgesloten, zodat ik via het centrum van Stompwijk moest fietsen. Vandaar reed ik in het schemerduister langs de Noord Aa naar Zoetermeer.
Vandaar reed ik met eenmaal vragen linea recta naar de Stadstheater, waar ik onder het genot van een Karmeliet tripel wachtte, tot de opvoering van "Nureyev" was afgelopen. Het ging er wat vreedzamer aan toe dan in "De Kuip".
We gingen met 6 personen nog wat drinken in "The Queen of Hearts", waarna Ada en ik in het donker langs de Noord Aa naar Stompwijk fietsten en vandaar via Zoeterwoude naar de Sleutelstad.
Om half 1 waren we weer thuis van een retourtje Zoetermeer van in totaal 40 kilometer. Na nog even gepraat te hebben vleiden we ons neer op de zachte kussens, waar de slaap niet lang op zich liet wachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten