"Hij heeft net zo'n ondeugende lach als jou!"

Het was vanmorgen behoorlijk koud.

Rond een uur of 10 reden we van huis weg en de temperatuur van 3 graden in combinatie met windkracht 3 tot 4 maakte het voor het gevoel nog wat frisser.
Via de Vogelplas trapten we naar Leidschendam toe. De plek, waar we de afgelopen 15 jaar regelmatig geschaatst hadden, zag er nu heel anders uit door de baggerwerkzaamheden.

Het voornaamste probleem blijft natuurlijk de klimaatopwarming, maar daar komt er nu nog eentje bij: waar kun je nu nog gemakkelijk het ijs op stappen?
Wij fietsten door naar het Delftse Hout, waar we een half uurtje over een natuurmarkt wandelden alvorens langs de Zweth naar Rotterdam te pedaleren, waar de verjaardag van onze oudste kleinzoon werd gevierd. Langzaam maar zeker stroomde het huis vol met familie van beide kanten.
De kleinkinderen hadden het prima naar hun zin met het bezoek. Op een gegeven moment hadden we het erover, wie het meest op wie leek.

Zo ging het ook over onze jongste kleinzoon. De andere opa zei gedecideerd: "Hij lijkt veel op jou. Hij
heeft net zo'n ondeugende lach als jou!"

Ik een ondeugende lach? Hoe kom je erbij?

Na een gezellige middag, waarbij we ook nog gesjoeld hebben, fietsten we om half 5 naar huis terug. We hadden de wind tegen.

Gelukkig was de temperatuur aardig wat hoger dan vanmorgen.

Via de Ackerlandse plassen reden we terug naar Leidschendam, waar we over de Oostvlietweg reden. Over de Velostrada fietsten we naar de Stevenshof terug. Het was een fietstraining van 70 kilometer geworden.