"Je hoeft niet te rennen. De treinen rijden toch niet!"

Na een weldadige nachtrust werd ik om 7 uur wakker. Buiten vroor het op dat moment nog licht.
Aan de grond vroor het nog een stukje harder.

Samen met mijn vrouw ontbeet ik, waarna zij naar haar oude school vertrok om de bibliotheek te draaien. Met een boodschappenlijstje fietste ik een half uur later naar de mooie Leidse binnenstad, waar ik op de Boerenmarkt wat boodschappen deed. 

En dan bedoel ik niet deze Boerenmarkt!

Aansluitend fietste ik naar de Herenstraat, waar ik in "De Helianth" de rest van de boodschappenlijst afwerkte. Hier werd ik gebeld door iemand van de KPN, die iets aan de glasvezelkabel kwam doen. Dat vond ik vreemd, want ik had een afspraak staan voor vanmiddag.
Maar goed, ik gooide mijn programma om en fietste na de boodschappen afgerekend te hebben zo snel mogelijk naar huis, waar ik gelijk met de KPN-medewerkers aankwam. Het werk was in een klein halfuurtje gedaan. Voor de zekerheid belde ik naar mijn provider, waar ik te horen kreeg, dat de afspraak voor vanmiddag bleef staan.

Ik had dus in ieder geval nog een uur de tijd om te gaan lopen. Met het oog op de Leiden Marathon wilde ik vandaag een kilometer of 7 hardlopen. Heen liep ik over het fietspad langs de rand van de Stevenshof.
Daar riep een wandelaar me toe: "Je hoeft niet te rennen. De treinen rijden toch niet!"
Hij had gelijk. Tot minstens 11 april rijden er geen treinen over het spoor tussen Leiden en Den Haag.

Ik liep door naar de school, waar mijn vrouw op dat moment was en liep daarna met een ommetje via zwembad "Het Wedde" naar de bibliotheek in de Stevenshof, waar ik het gereserveerde boek "De wilde stilte" van Raynor Winn ophaalde.

Deze titel paste wonderwel bij de situatie op het spoor tussen De Vink en Voorschoten. Waar normaal gesproken minstens 32 treinen per uur dit traject passeren, daar rest nu het geluid van stilte.