Het geeft aan, hoe slap de winter in onze omgeving is.
In het noorden van het land is het wat beter, blijkens bovenstaande foto van de ijsbaan in Noordlaren en dit filmpje, dat ik via www.weerwoord.be op het spoor kwam.
Op de befaamde Ryptsjerkerpolder wordt ook alweer geschaatst.
Het is wel dun ijs: 2 cm. Er worden dus natte poten gehaald op dit ondergelopen weiland.
In de Leidse IJshal is het ijs ietsje dikker: 3 cm. Maar hier zak je er niet doorheen.
Een veilige gedachte, die 30 "Krasse knarren" en een kleine 20 andere schaatsers aantrok. We reden dus in een lang lint over deze 200-meterbaan met hard, glad ijs. Het ging dan ook behoorlijk hard. Daar ik had gelezen, dat om half 11 het Fioretti College met een paar klassen langs zou komen, hield ik de rustige rondjes bij de piramide kort, hetgeen ik moest bekopen met de opmerking: "Slavendrijver!"
Maar om kwart over 10 hadden we de 125 rondjes afgewerkt, waarbij de laatste 5 rondjes Lenny Keur op kop reed.
Lenny is mijn favoriete tegenstandster bij de clubwedstrijden van de IJVL. We rijden ongeveer even snel. De ene keer wint de een, de andere keer de ander.
Om het plaatje compleet te maken reed Martin Langbroek als een soort beschermengel aan de binnenkant van me. Hij zag er kennelijk op toe, dat ik niet zou vallen. Nou, dat gaf me echt een veilig gevoel!
Bij het uitrijden stonden een paar klassen middelbare scholieren langs de boarding met aanmoedigingen als "Fryslân boppe".
"Zullen we nog een paar rondjes mooi schaatsen?", vroeg ik aan Lenny en daar was deze trainster van
Kras Sport in Haarlem, die vanmorgen een kennis privéles had gegeven, wel voor te porren.
In de kantine was het gezellig druk. Lang niet alle middelbare scholieren dorsten zich op glad ijs te begeven. En glad ijs hebben ze in de IJshal!
Met de "Krasse knarren" zaten we aan een lange tafel aan de koffie en warme chocolademelk. Met René Strelzyn, Ans van Dijk en Lenny had ik het over korte en lange spiervezels en over de aanleg die dit genetisch bepaalde spierstelsel je als schaatser geeft.
Lenny was vol bewondering over de 1150 rondjes, die ik in Leiden had afgelegd bij de 1000 rondjes van Leiden.
"Maar dat is 230 km. Meer dan een Elfstedentocht", liet ze zich ontvallen.
Tijdens het gesprek kwamen we op transponders. Daar ze in Haarlem wel eens 8 tot 9 uur training geeft, reed ze op een dag 600 rondjes.
"Volgens mij kom je dan uit op minstens 230 km", antwoordde ik.
U ziet het, zelfs bij de echt lange afstanden ontlopen mijn favoriete tegenstandster en ik elkaar nauwelijks....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten