Het was niet de eerste keer, dat ik dit markante gebouw aan het Damrak bezocht. In de jaren '80 ben ik er een paar keer geweest voor het bezoeken van de Fiets- en Wandelvakantiebeurs. Maar voor de rest liep ik altijd alleen maar langs dit rijksmonument.
Voor de cursus voor ondernemingsraadsleden moesten we de ingang aan de Oude Brugsteeg nemen. Via een indrukwekkend trappenhuis klommen we naar de verdieping, waar de bijeenkomst was.
Nog nooit heb ik een cursus gehad in zo'n prestigieuze ruimte. In een ruime lederen fauteuil zat ik prinsheerlijk te luisteren naar de veranderingen, die de werkkostenregeling met zich meebrengt. We zaten dan ook in de zittingskamer van de Raad voor de Scheepvaart met prachtige gebrandschilderde ramen, kleurig en kunstzinnig hoogpolig tapijt en naast uniek behang ook nog eens een beschilderd plafond.
Je zou bijna denken: "Geld speelt geen rol."
Maar dat deed het juist wel. De per 1 januari aanstaande ingaande werkkostenregeling heeft behoorlijk veel impact op hoe een bedrijf met onkostenvergoedingen om moet gaan. Er mag namelijk maar voor 1,5% van de belastbare loonsom besteed worden aan onkostenvergoedingen en extraatjes voor het personeel. Is deze "vrije ruimte" opgesoupeerd, dan betaal je over de extra kosten 80% belasting.
Nu lijkt 1,5% heel weinig. Heb je als bedrijf € 1.000.000,- aan bruto loonkosten, dan heb je het over slechts € 15.000,-. Maar in de praktijk is het een stuk hoger. Er bestaan namelijk gerichte vrijstellingen, zoals kilometervergoedingen en cursussen, congressen, seminars en dergelijke. De laatste moeten uiteraard betrekking hebben op het werk, terwijl de reiskostenvergoeding tot € 0,19 per kilometer is vrijgesteld.
Daarnaast zijn er de nihilwaarderingen en waarderingen op een lagere waarde. De laatste vorm komt minder voor en betreft bijvoorbeeld op het werk verstrekte maaltijden en dienstwoningen.
De nihilwaarderingen betreft wel een behoorlijk bedrag. Denk daarbij bijvoorbeeld aan computers, de koffie-automaat op het werk en ter beschikking gestelde computers en mobieltjes. Dit "ter beschikking gesteld" is van wezenlijk belang bij de bepaling, of de vergoeding onder de 1,5% vrije ruimte gaat vallen of niet. Dit is het geval, indien een werknemer een computer of een telefoonabonnement op eigen naam neemt en de nota indient bij de werkgever. De vergoeding valt dan onder het forfait.
Schaft de werkgever de computer aan of sluit deze het telefoonabonnement af, dan valt het onder de nihilwaardering, want het wordt ter beschikking gesteld aan de werknemer.
De vergoeding bedraagt dan immers € 0,-. Zo nauw luistert het soms, terwijl het een verschil uit kan maken of je 0% extra belasting moet betalen of 80%.
Een stuk wijzer maar met net iets te weinig oefening verliet ik de Beurs van Berlage om via het Damrak naar het Centraal Station te wandelen. De wandeling over de om de hoek van de Beurs gelegen Wallen liet ik maar over aan degenen, die daarin gepokt en gemazeld zijn: de zeelui.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten