Ik fietste om kwart voor 7 naar Jos Drabbels. Samen fietsten we naar de Vondellaan, waar vandaan we met een paar auto's zouden vertrekken naar het parkeerterrein in Katwijk-Noord. Het was heel druk bij de Leidse IJshal. De voordeur stond open. Er was skeelertraining van de IHCL. Het was een prachtig gezicht om kinderen op volle snelheid de bocht door te zien knallen op hun skeelers.
Buiten gekomen zag ik Jos Dohle. Hij ging skeelertraining geven aan de volwassenen.
In 2 auto's vertrokken we naar Katwijk, waar de opkomst zeer groot was. We waren met 16 IJVL-ers aanwezig. Ik had nog nooit aan zo'n grote groep droogtraining gegeven. Nu ben ik altijd wel in voor een geintje. Ik had mij dus in een oranje shirt en een zwarte broek gehesen.
"Beste mensen", begon ik: "Louis van Gaal zoekt vooral fitte mensen. We gaan straks 2 keer de trappen van Huis ter Duin op, dus dit is jullie laatste kans om je bij de bondscoach in de kijker te spelen."
Het was net vloed geweest, toen we het strand op kwamen gelopen. We hadden het eerste stuk dus mul zand om in te lopen. Na de huppeltjes, de armzwaaibewegingen en de kruispassen voorwaarts was na 2 kilometer lopen de eerste oefening aan de beurt. Speciaal voor Marjolein Donkerbroek, onze specialist op deze oefening, had ik bokjespringen aan het programma toegevoegd. Ze had er de hele winter naar uitgekeken!
Onderweg naar Noordwijk deden we nog een halve minuut statisch zitten en de zware variant erop: 10 tellen statisch zitten op 1 been en daarna op het andere been. Ook de oefening van Jaap Smit om zo veel mogelijk over te komen deden we. Het mulle zand leende zich hier uitstekend voor. Als je je gewicht te veel verplaatste, viel je in het zachte zand.
Aansluitend deden we een Snelwandelsteigerung, waarbij Wil Verbeij zijn beenlengte ten volle benutte. Met een gewone Steigerung over het mulle zand begaven we ons naar de 67 treden van Huis ter Duin. Deze namen we met diverse sprongen tweemaal. De bondscoach stond er niet om onze verrichtingen op waarde te schatten. Maar bij de Duitse toeristes oogstten we wel bewondering.
Op de terugweg kwamen de buikspieroefening en het opdrukken aan bod. Halverwege Katwijk zagen we, dat de Warmondse IJsclub nog steeds in de weer was bij de strandopgang. En dan zijn er mensen die beweren, dat ik als trainer een beul ben....
Maar ik kwam wel meteen op een nieuwe oefening: de strandopgang tot halverwege beklimmen en dan over het nieuwe duin langs het prikkeldraad een stuk over golvend terrein lopen. Deze variant werd afgesloten met een steile afdaling in het mulle zand tussen het helmgras door. Op het strand liepen we naar strandopgang B. Voordat we deze beklommen, deden we nog 20 gewone schaatsstappen en 20 bochtstappen, maar dan in de lastigste vorm: naar links en dan meteen naar rechte enzovoorts en zo verder. Probeer maar eens.
Na het beklimmen van strandopgang B zouden we over het schelpenpad langs het fietspad naar Katwijk lopen. De snelsten waren al vooruit gelopen. Ik wachtte op de top van de klim op de achterhoede. Terwijl wij afdaalden zagen we Edwin van der Sar met zijn hond naar boven rennen.
Deze recordinternational en een van de allerbeste keepers ooit kwam ook aan de duinkant weer naar beneden. Zodoende liep hij een tijd gelijk op met ons, terwijl ik Francien Bouwmeister de truc uitlegde, hoe je extra vaart kunt maken in de afdaling door je armen slap langs het lichaam te houden en je als het ware te laten "vallen".
Bij de volgende duinopgang maakte de voormalige Oranje-goalie aanstalten om opnieuw naar boven te klimmen. Hij nodigde me uit om met hem mee te lopen. Hoewel ik alles gaf, liep hij me er simpel en soepel uit. Qua fitheid kan Van der Sar zo mee naar Brazilië. Hij is nog volledig afgetraind!
Edwin liep verder met zijn vrouw, die hersteld is van een hersenbloeding, ik liep verder met Marjolein Donkerbroek, Gon Schiereck en Henk Eveleens. De strandtraining was al geslaagd, maar was toch heel bijzonder geworden: je krijgt niet iedere dag de kans om met een international te trainen, ook al is het maar een enkele duinopgang.
Een jaar of 3 geleden verscheen er een kloek boek over de voormalige keeper van Ajax en Oranje, geschreven door Jaap Visser, journalist bij het Leidsch Dagblad.
Voorts wil ik bij deze even reclame maken voor de Edwin van der Sar Foundation.
Met 9 van de 16 IJVL-ers gingen we op het terras van "Het Wantveld" nog even wat drinken. Een prachtige zonsondergang bekroonde deze bijzondere strandtrainingsavond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten