Hemelvaart in Hellevoetsluis

Het klinkt wat tegenstrijdig, maar dat was het niet: Hemelvaart in Hellevoetsluis. Op camping "'t Weergors" werd ik om een uur of 4 wakker van het gespetter op het tentdoek.
Nu staat Hemelvaartsdag bol van de tradities. Dauwtrappen is één ervan. Door het natte gras wandelde ik om mijn sanitaire behoeften te voldoen. Om half 6 moest ik nogmaals de warme slaapzak verlaten, maar nu regende het flink. De hemelsluizen gingen open.

Na ingedommeld te zijn verlieten we om kwart over 8 de Susten 3XP om te gaan douchen. Ik wandelde naar de kampwinkel om de bestelde broodjes op te halen. Het was door de wind heel wat frisser aan de ontbijttafel dan we gehoopt hadden.

We zaten te dubben, wat we moesten doen: nu al boodschappen halen of wachten op de andere 4 kampeerders. We kozen voor het laatste.



Om 11 uur waren Bas en Nel Warnink er als eerste duo. We dronken koffie en thee alvorens de vouwwagen werd opgezet. Dit leidde af en toe tot creatieve doch ietwat minder praktische constructies.


Doch dat was niets in vergelijking met de koepeltent van Tim de Beer. Een koepeltent met een puntdak zie je niet elke dag. Na de buigzame stok met veel moeie uit het tentdoek gewurmd te hebben had een hernieuwde poging meer succes.

Dat gold helemaal voor de manier, waarop Tim de Tibetaanse vlaggetjes wist te combineren met een lichtsnoer. Nu wil het Boeddhisme vreugde en verlichting brengen en ik moet zeggen: dat lukte volledig.

De tranen liepen over mijn wangen van het lachen.
Intussen was het kwartet, dat boodschappen had gedaan, terug uit Hellevoetsluis. Met zijn negenen zaten en aten we aan tafel tussen vouwwagen en camper. Het was nog steeds bewolkt en behoorlijk fris.
Na wat utteren vertrokken we op de fiets naar Hellevoetsluis. De nieuwe fiets van Sheila trapte heel zwaar. Na wat uitproberen ontdekte Bas de oorzaak. De terugtraprem zat vast.
We reden om de haven van deze oude marinestad heen. Van hieruit vertrok Stadhouder Willem III voor "The Glorious Revolution" naar Engeland.



We kwamen bij het oudste droogdok van Nederland, waar het museumschip "De Buffel" lag, een voormalig ramschip. Helaas ging dit net dicht. We stalden de fietsen en kuierden door het havenkwartier.











Hier zochten we een eetgelegenheid voor zaterdagavond. Na lang wikken en wegen hakten we de knoop door en kozen voor het in de steeg gelegen "In de file".



In de file fietsten we terug naar "'t Weergors", waar we na 7 km gereden borrelden, de vaat deden en Bas en Nel kookten.


Onderwijl werd het windscherm neergezet. Het was kouder en windiger dan gisteren. Volgens het KNMI was het de koudste 29e mei sinds het begin van de metingen. Dat hadden wij weer!





Met 6 laagjes kleding over elkaar had ik het nog koud bij de tortellini's met champignons. Na de vaat wandelden we naar de ingang van de camping, waar we in "'t Karrewiel" de avond doorbrachten.
Aanvankelijk zaten we rond de "open haard" in het restaurantgedeelte van de voormalige stal, waar in het bargedeelte de ganse avond Hollandse smartlappen van André Hazes en consorten gedraaid werden.

Toen er een tafel van 8 eters vrij kwam, gingen we er zitten. Tim had een Keezbord bij zich, een variant op Mens-erger-je-niet. Kaarten hadden de plek van de dobbelstenen ingenomen.


Vol overgave speelden wij het spel, terwijl Ada en Nel, die samen gewandeld hadden rondom de camping, binnenkwamen. Wij waren intussen aardig opgewarmd en dat ging ook op voor het Keesbord. Het verrassende bij dit spel is de kaart "Ga 4 plaatsen achteruit". Hierdoor verloor ik in de finale in gewonnen positie mijn laatste pion en ging Bas er met de zege vandoor. Ik moet mijn meerdere erkennen. Bas kan het beste keezen.
Om half 12 liepen we naar de tenten terug. Na het tandenpoetsen kwam de slaap op deze koude avond zeer snel.