"De Buffel" en de Bernisse

De zon stond op de tent te branden, toen wij op zaterdagmorgen de slaapzak verlieten. Ada en ik fietsten naar de bakker in Nieuwenhoorn. Voor € 13,45 kochten we 3 volkorenbrood en 12 krentenbollen in de bakkerij met oranje sambaballen in de etalage.

Aansluitend gingen we op zoek naar ballonnen. Om half 10 zaten we in het zonnetje aan de ontbijttafel. Het echte vakantiegevoel.

We maakten lunchpakketten klaar, dronken koffie en thee, deden de vaat en fietsten met zijn negenen naar Droogdok Jan Blanken. Deze ging echter pas over een uur open.
Rob en Margriet keerden terug naar de camping, de rest van het gezelschap fietste verder naar Oudenhoorn en Zuidland. Door het mooie dorpscentrum fietsten we naar de Bernisse. Langs deze meanderende rivier trapten we onder een halfbewolkte hemel hemel naar Abbenbroek, waar we bij de muziektent en de fontein lunchten.






Via slingerende wegen door afwisselend boerenland keerden we terug naar Hellevoetsluis, waar we de familie Ammerlaan troffen bij Museumschip "De Buffel".













Er wordt wel gezegd, dat het met twee kapiteins op een schip niet goed gaat. Maar hoe zit het dan in Godsnaam met 3 kapiteins?



Dit 19e eeuwse ramschip vertelde veel over de rangen- en standenmaatschappij van een eeuw geleden. De luxe van de commandant tegenover de armoedige bedoening van het lagere scheepsvolk.






De stoommachines en hun techniek werden helder uitgelegd.
Maar zoals altijd stonden de beste stuurlui aan wal.


We brachten een uur door op het marineschip alvorens we in het Jan Blanken Museum uitleg kregen over de bouw van het droogdok met zijn ingenieuze afsluitschip.






Om kwart voor 4 fietsten we terug naar "'t Weergors" voor het traditionele borreluurtje. Een uur of 2 later fietsten we weer naar Hellevoetsluis, waar we om half 7 in bistro "In de file" aan de voor 9 personen gedekte tafel plaatsnamen.
De naam was goed gekozen, want we moesten heel lang wachten, voor we het hoofdgerecht geserveerd kregen. Joep en ik hadden gelukkig een voorgerecht genomen: Joep garnalencocktail en ik uiensoep. Ik had een visstoofschotel als hoofdgerecht, Ada tarbot.
Daar het met 2 grote groepen en een terras 100 meter verderop lang duurde, besloten we het toetje in de ijssalon 100 meter verderop te halen. Op het terras van diverse café's op het plein bij de haven aten we de ijsjes op, terwijl we luisterden naar de muziek van Exobeat, een Surinaamse band.

Twee meiden begonnen te dansen, Tim en Sheila volgden, daarna Bas en Nel en Ada en ik sloten aan. Rob, Margriet en Joep gingen al naar de camping. Dat kwam mooi uit, want nu konden we een lied in elkaar draaien voor pensionado Rob.
Om 11 uur volgden wij hun voorbeeld, waarmee we op 49 kilometer fiets- en ander plezier uitkwamen. Maar het leukste moest nog komen voor we om middernacht de slaapzakken opzochten op deze onbewolkte en dus koude avond. We bliezen de ballonnen op om de camper en de fiets van Rob te versieren. Dat deden we heel stilletjes. Slechts één ballon knalde....