Bas Warnink had het ondanks onze inbreng goed weten te regelen, zodat we om 5 uur aan de jus d'orange, witte wijn en bier zaten, terwijl mijn Hoofddorpse collega de bibliotheek in het Cultuurgebouw aan het afsluiten was. Het grote voordeel was wel, dat ik hem kon tippen om Tank 7 te proberen. Voor wat het eten betreft hoefden we niet te twijfelen: 6 van de 7 gasten namen Menu del Mar, een soort tapasschotel met allerlei vissoorten. Een prima keuze.
Dat ging ook op voor de film. De film begon behoorlijk heftig met een verkrachtingsscene. Desondanks zaten we niet bij de film "Publieke vrouwen". Maar daar ging de film niet over. Het draaide om een Amsterdamse vioolbouwer, die moest wijken voor de bouw van het Victoriahotel.
Daarnaast speelde ook de enorme armoede op het Drentse platteland een grote rol, waar de landarbeiders nog in plaggenhutten woonden. Pure armoede dus. En het erge van dit alles is de enorme kloof tussen arm en rijk. De rijken kunnen zich alles veroorloven, terwijl de armen heel weinig rechten hebben. Veel arbeiders zijn dagloners: "Voor jou 100 anderen." Wat dat aangaat is Nederland met zijn inmiddels structureel hoge werkloosheid als kampioen flexwerken hard op de weg terug naar de negentiende eeuw. Wat dat aangaat is "Publieke werken" hoogst actueel.
Het is altijd goed, als een film je aan het nadenken zet. En dat doet deze filmhuisfilm. In ieder geval zal ik nooit meer gedachteloos voorbijlopen aan het "Victoria Hotel".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten