vrijdag 29 januari 2016

Herfsttij

Het weer lijkt meer op herfst, dan op het seizoen, waarin wij zitten: winter. Maar ook in de popmuziek lijkt er sprake van een herfsttij. De ene popmusicus na de andere zingt de laatste maanden zijn zwanenzang. Gisteren verliet Paul Kantner ons. Paul Kantner was in de jaren zestig zanger en gitarist van de Californische psychedelische rockband "Jefferson Airplane". De groep met zangeres Grace Slick had in de hoogtijdagen van de hippie-tijd hitsucces met de nummers "Somebody to Love" en "White Rabbit", nog steeds een paar van mijn favoriete liedjes. Ook speelden zij op legendarische popfestivals zoals die van Woodstock en Altamont.

Zowel vanochtend, vanmiddag en vanavond kon ik in de harde wind fietsen. De ene keer had ik meewind, de andere keer tegenwind.

In de Leidse IJshal stapte ik eerst de winkel van Ooms Sport binnen. Hier kocht ik voor € 254,95 een tweede paar Freeskate Allround, terwijl de Rossignol-binding van mijn oude Freeskate-ijzers vervangen werd door die van Salomon Pilot Equipe. Dat laatste past wel bij mij als voormalig lid van de Equipe Liturgique.

In totaal heb ik voor mijn nieuwe schaatsen een kleine € 800,- uitgegeven, maar als ik daar weer 11 jaar mee vooruit kan is dat een bescheiden bedrag als je het per kilometer uit gaat rekenen. Een auto is een stuk duurder!
Ik klikte mijn nieuwe ijzers onder mijn alleen vorige week vrijdag gebruikte Salomon S-lab Vitane Pro. Het kost wat meer moeite, om in de langlaufschoen te komen, maar de stevigheid ervan bevalt me prima.

Samen met Gon Schiereck gaf ik voor de IJVL les op de binnenbaan. Er was weer een meisje bij, dat een proefles bij ons nam. Ze begon met een rekje, maar aan het eind van de les, reed ze al heel behoorlijk. Dat was helemaal het geval met een jochie, dat met zijn grote zus meegekomen was. Met een helm op zijn hoofd stond hij langs de kant van de baan te kijken.
"Als je schaatsen huurt in de winkel, mag je meedoen", zei ik, en dat was niet tegen dovemansoren gezegd. Een minuut of 10 later schaatste hij mee in mijn groep van 16 kinderen.
Het thema van de les was de afzet en het langer doorglijden, in het kort samengevat als "Rust in je slag!".
Ik moet zeggen, dat ik dit jaar een erg leuke groep heb, waarbij de kinderen de lesstof erg goed oppikken. Als je die glunderende gezichten ziet, dan weet je meteen, waarvoor je het allemaal doet.
We besloten de les met tweelingtikkertje en "De boom wordt hoe langer hoe dikker". Met 26 kinderen is dat een hele dikke boom.....

Na deze zoveelste leuke les van dit seizoen, stapte ik op de fiets, terwijl het herfsttij voortduurde.

Geen opmerkingen: