Zo passeerde ik de nu nog ongerepte weilanden, waar over een paar jaar de als Rijnlandroute vermomde Rijksweg 11 West komt te liggen. Deze week heeft de Raad van State bijna alle bezwaren tegen deze 1 miljard euro kostende weg van 4 kilometer lengte verworpen.
Het woongenot in de Stevenshof zal er niet door verbeterd worden. We liggen al aan de A44 en daar komt straks de uitstoot en de geluidshinder van de nieuwe rijksweg bij. Van het fabeltje, dat auto's schoner worden, geloof ik na het schandaal rond de sjoemelsoftware niet zo veel meer.
In Wassenaar aangekomen zag ik met een stuk recht fietspad een vrouw voor me lopen, die 200 meter voorsprong had.
"Die kan ik hebben", dacht ik en ik zette de achtervolging in. Ik kwam steeds dichter bij. Met een eindsprint van een strijkijzer haalde ik haar nog net in voor de denkbeeldige finishlijn, waar ik af moest buigen. Het was een echte Jaap de Gorter geweest. Andere sporten kennen hun naar een atleet vernoemd kunststukje, zoals de Axel en de Rietberger bij het kunstschaatsen en de Zonderland bij het turnen.
Bij het hardlopen kennen we de Jaap de Gorter: in de laatste kilometer dusdanig versnellen, dat je je tegenstander op de eindstreep alsnog verslaat.
Na mijn vrouw even gedag gezegd te hebben op de volkstuin, liep ik met een kleine variant terug op de heenweg. Zo kwam ik wederom langs "De Drie Wilgen". Dit nu leegstaande truckerscafetaria ziet er verpauperd uit. Ik keek ernaar en zag bij een vuilniszak een paar nog dichte bierflesjes staan. Het bleken twee flesjes Warsteiner te zijn.
Nu heb je sporters, die als krachttraining een stuk met een paar halters in de hand gaan hardlopen. Welnu, met 2 volle bierflesjes in de hand liep ik de laatste anderhalve kilometer naar huis met een totaalgewicht van 1,3 kilo. En zo werd het rustige trainingsloopje met de Jaap de Gorter en de Warsteiner toch nog een bijzondere.
En nu mag u drie keer raden, wat ik vanavond bij het avondeten dronk?
Goed zo!
Jammer!
Jammer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten